کشور جمهوری نیکاراگوئه در امریکای مرکزی واقع است. تاریخ نیکاراگوئه مانند سایر جمهوری های امریکای مرکزی با دوران طولانی سلطه اسپانیا که قریب سه قرن به طول انجامید، آغاز می شود. در سال ۱۸۲۱م به دنبال ناآرامی ها در اسپانیا، نیکاراگوئه نیز مانند سایر کشورهای امریکای لاتین، استقلال خود را اعلام کرد و سلطه اسپانیا بر این منطقه در پانزدهم سپتامبر آن سال پایان پذیرفت. نیکاراگوئه سپس با مکزیک متحد شد و به فدارسیون امریکای مرکزی پیوست. این فدراسیون در سال ۱۸۳۸م منحل شد و نیکاراگوئه در سوم ژانویه این سال به استقلال کامل دست یافت.
• جمهوری نیکاراگوئه کشوری است در آمریکای مرکزی. پایتخت آن ماناگوآ است. نیکاراگوئه از نظر مساحت بزرگ ترین کشور آمریکای مرکزی است. نیکاراگوئه از شمال با هندوراس و از جنوب با کوستاریکا همسایه است. در ساحل شرقی آن دریای کارائیب و در ساحل غربی آن اقیانوس آرام قرار دارد.
• نیکاراگوئه به صورت جمهوری دموکراتیک پارلمانی اداره می شود. رئیس جمهور هم رئیس کشور و هم رئیس دولت است. امور اجرائی با دولت و امور مقننه با دولت و مجلس ملی می باشد. قوه قضائیه مستقل است و سیاست این کشور مبتنی بر نظام چندحزبی می باشد. دولت، مسئول قوه مجریه محسوب می شود. قوه مقننه هم به دولت و هم به مجلس ملی نیکاراگوئه محول می شود. قوه قضاییه مستقل از دو قوه مجریه و مقننه عمل می کند.
