( دست بيفشانيد و عود بسوزانيد كه يازدهمين مسافر بهار، از راه مي رسد؛ قدم هايش شكوفه باران باد. ولادت امام حسن عسكري عليه السلام مبارك باد.
( اي امام آيينه ها، آمدي تا آفتاب رويت، قبله آفتابگردان ها شود. سال روز ولادت امام حسن عسكري عليه السلام بر عاشقان زيارت بارگاهش مبارك باد.
( تو آمدي و كوچه هاي مدينه را با عطر شكوفه ها معطر كردي؛ آمدي و آيينه ها به احترامت به پا خاستند.
( سال روز ميلاد با سعادت يازدهمين چراغ پرفروغ ولايت بر همگان مبارك باد.
( اي مقتداي ما، قدوم تو چشم هاي جهان را روشن كرد و به ماتمكده هاي زمين شادي بخشيد.
( «هر كس به نشستن در مكاني معمولي از مجلس بسنده كند، خدا و فرشتگان بر او رحمت مي فرستند تا برخيزد».[1]
( «هر كس دوست و برادر خود را محرمانه پند بدهد، او را زينت بخشيده است و اگر نصيحت آشكار باشد، سبب ننگ و خواري او شده است».[2]
( «كليد هر شرّ و بدي، خشم و غضب است».[3]
توبه، تمام سیئات و گناهانی را كه مانع اصلی تقرّب و نزديك شدن انسان به ربّ الارباب(خداوند سبحان) و وصل و پيوستن به اوست، مي زدايد و آيينه دل را برای دريافت نور ايمان جلا می بخشد.
ترجيع بند شيعه مي نازد به نام عسكري
عاشقا، مستانگى از سر بگير
ساقى از ره مىرسد ساغر بگير
مرغ دل را از قفس آزاد كن
با پرستوهاى عاشق پر بگير
پر بزن تا كوىِ يارِ مَه لقا
جا به بامِ خانه دلبر بگير
گرچو من بشكسته بالى غم مخور
با ولاى يار بال و پر بگير
جشن ميلاد امام عسگرى
آمده عيدى ز پيغمبر بگير
هر چه مىخواهد دلت از يُمن او
از يَدِ پر قدرت حيدر بگير
طالب عفوى اگر با يا حسن
دامن محبوبه داور بگير
شيعه مىنازد به نام عسگرى
يا اباالمهدى امام عسگرى
1- قالَ الإمامُ أبُو مُحَمَّد الْحَسَنِ الْعَسْكَرى (عليه السلام) : إنَّ اللهَ تَبارَكَ وَ تَعالى بَيَّنَ حُجَّتَهُ مِنْ سائِرِ خَلْقِهِ بِكُلِّ شَىْء، وَ يُعْطِيهِ اللُّغاتِ، وَمَعْرِفَةَ الاْنْسابِ وَالاْجالِ وَالْحَوادِثِ، وَلَوْلا ذلِكَ لَمْ يَكُنْ بَيْنَ الْحُجَّةِ وَالْمَحْجُوحِ فَرْقٌ.[1])
این نوشتار، کوششی است در شناساندن چهره های محدّثان و عالمان شیعی از یاران امام حسن عسکری علیه السلام که از خطّه نیشابور به محضر «خورشید بی غروب سامرّا» شتافته و یا از رهگذر مکاتبه و نامه نگاری، پیوند عمیق و ژرفی با حجّت خدا داشتند.
آنچه از دعاهای منقول از امامان شیعه به دست ما رسیده است، منبعی مطمئن و غنی برای شناخت تعالیم عرفانی و توحیدی امامان معصوم و ذخیره فرهنگی ارزشمندی برای بشریّت است.
