تصميم گيرى

تصميم گيرى از اهميت بسيار و جايگاهى ويژه در مديريت برخوردار است، تا جايى که برخى پژوهشگران و صاحب نظران، تصميم گيرى و مديريت را هم معنا و مترادف دانسته و معتقدند که مديريت چيزى جز تصميم گيرى نيست. تصميم گيرى کانون اصلى مديريت را تشکيل مى دهد.
مديران، تصميمات متعددى را در موضوعات مختلفى که براى سازمان پيش مى آيد، اتخاذ مى کنند. برخى از اين موضوعات بسيار مهم و حياتى اند، و اگر تصميمات خوب و به موقع گرفته نشود، ممکن است خسارت ها و شکست هاى بزرگ و غيرقابل جبرانى به وجود آورد. در چنين مواردى ضرورت اتخاذ تصميمات عاقلانه و منطقى بيش تر نمايان مى شود. تنها اين گونه تصميم گيرى هاست که سازمان را از مشکلات نجات مى دهد و موجب پيمودن راه تکامل مى شود؛ همان گونه که امام على عليه السلام فرمود:
راى العاقل ينجى[1] تصميم گيرى منطقى و تصميم هاى صحيح و خردمنداند، تأثير عميق بر امور مختلف سازمان دارد، و مى تواند سازمان را در دستيابى به اهداف سازمانى يارى دهد. تصميم گيرى آن گاه که با دقت، دورانديشى و ژرف نگرى همراه باشد، دستيابى به اهداف سازمانى و موفقيت و اثر بخشى سازمان را تا حد زيادى تضمين مى کند.
حضرت على عليه السلام فرمود:
اذا اقترب العزم بالحزم کملت السعادة [2](هنگامى که تصميم با دور انديشى همراه شود، سعادت کامل گردد.)[3]

----------------------------------------------

[1] همان، ح 5424.

[2] همان، ح 4067.

[3] اقتباس از کتاب مديريت علوى،نوشته آقايان ابوطالب خدمتى، علي آقاپيروزي و عباس شفيعى.

Share