زندگینامه محمود کاوه در خرداد هزار و سیصد و چهل در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. پس از تحصیلات ابتدایی همراه پدرش خدمت مقام معظم رهبری در مسجد امام حسن مجتبی می رسند و ایشان می فرمایند: «اگر محمود دروس کلاسیک را به اتمام برساند و سپس به دروس حوزوی بپردازد بهتر است .» پس از آن در مدرسه راهنمایی «غزنوی »، ثبت نام و به ادامه تحصیل مشغول شد. بر اثر شرکت در جلسات علمای مبارزی همچون شهید هاشمی نژاد وشهید کامیاب ، تفکر مبارزاتی او شکل می گیرد و با شروع تظاهرات خیابانی در سال 1357 در راهپیمایی ها تا مرز شهادت پیش می رود. با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عضویت در این نهاد مقدس رابرمی گزیند و پس از گذراندن دوره ی آموزش ، به عنوان مربی تاکتیک پادگان امام رضا انتخاب گردید. همزمان با عزیمت حضرت امام به جماران ، به عنوان سرپرست یک گروه بیست نفره جهت حفاظت از بیت امام ، به تهران اعزام می شود. با شروع جنگ تحمیلی ، وارد عرصه ی نبرد با ضدانقلاب داخلی شده ودر بدو ورود به سقّز، مسؤولیت خطیر گروه اسکورت را بر عهده گرفته و بااتّخاذ تاکتیک های هجومی و چریکی به عنوان اولین فرد، عملیات ضدکمین را علیه ضدانقلاب در کردستان طراحی و اجرا و در مدتی اندک ،وضعیت نبرد در شهر سقّز و حومه ی آن را به نفع نیروهای خودی تغییر داد. وی در سمت فرماندهی عملیات سپاه سقّز، با اجرای عملیاتهای چریکی ، دشمنی را که بر شهر سیطره یافته بود، آواره ی کوهها نمود. همزمان با تشکیل تیپ ویژه ی شهدا توسط سرداران شهیدمحمدبروجردی و ناصر کاظمی ، محمود به عنوان مسؤول عملیات تیپ معرفی گردید و ضربات مهلکی را بر پیکر ضدانقلاب وارد ساخت . با تعیین مبلغ هنگفتی به عنوان جایزه برای به شهادت رساندن کاوه از سوی دشمن نام محمود کاوه ، بر سر زبانها افتاد. آزادسازی شهر بوکان و سپس جاده ی مهم و حیاتی پیرانشهر سردشت ،از جمله عملیاتهای گسترده ای است که با فرماندهی و جانفشانی او انجام گرفت . با شهادت شهیدان کاظمی ، گنجی زاده و بروجردی ، سکان فرماندهی تیپ ویژه ی شهدا در سال هزار و سیصد و شصت ودو به او سپرده شد. در همین سال علاوه بر نبرد با ضدانقلاب ، اقدام به انجام عملیاتهای برون مرزی والفجر دو وسی و چهار نموده و مناطق مهمی از میهن اسلامی را آزادساخت . با حاکم شدن آرامش و امنیت بر کردستان ، تلاش خود را معطوف مبارزه با ارتش عراق نمود و در عملیاتهای بدر، قادر، والفجرو کربلا ، صحنه های غرور آفرینی را آفرید. آخرین مجروحیت وی در تک حاج عمران بود که در یک نبرد تن به تن با دشمن بعثی ترکش نارنجک به سرش اصابت کرد. محمود کاوه در یازدهم شهریور ماه 1365 در سن 25 سالگی ، هنگامی که به منظور تصرف ارتفاعات مهم 2519، پیشاپیش رزمندگان اسلام درحرکت بود، در اثر اصابت ترکش خمپاره ، به فیض عظیم شهادت نایل آمد .
مطالب مرتبط
