ادیب و شاعر معروف انگلیسی، سِرْ والْتِرِ اِسْکات در دوم دسامبر 1771میلادی در ادینبورو در اسکاتلند به دنیا آمد. وی در کودکی بر اثر ابتلا به بیماری فلج اطفال، از ناحیه پا آسیب دید با این حال تحصیلات خود را ادامه داد و به وکالت دعاوی مشغول شد. اسکات از نوجوانی به شعر و تاریخ و قصه های خیال انگیز شوق فراوان داشت و زیبایى های طبیعت باعث شد تا به چشم اندازهای شاعرانه و ترانه های عامیانه علاقه مند گردد. از این رو به فراهم آوردن ترانه های عامیانه و غزل های مرزی که به وسیله دهقانان از حفظ خوانده می شد دست زد و این مجموعه را در سال 1803م در سه جلد منتشر کرد. بدین ترتیب، اسکات پیشوای گروهی از شاعران گشت که بعدها به جمع آوری اشعار عامیانه پرداختند. اسکات حتی در اشعاری که خود می سرود از این ترانه ها الهام می گرفت. وی طی سال های بعد آثار متعددی عرضه کرد و به شهرت زیادی دست یافت. اسکات سالیانی نیز به امور سیاسی و اجرایى پرداخت و در 28 سالگی فرماندار یکی از مناطق انگلستان شد و با آن که سال ها در این سمت باقی ماند، هرگز از نویسندگی دست باز نداشت. والتر اسکات در اشعار کهن و قصاید اسکاتلند و ترانه های عامیانه آگاهی فراوان داشت و از راه فراهم آوردن این اشعار، خدمتی بزرگ به فرهنگ میهنش انجام داد. اگر چه در منظومه های داستانی والتر اسکات، زبان تصنعی و مبالغه آمیز و وزنی یکنواخت به کار رفته، با این حالْ استادی او در نقل و داستان پردازی و ادراکش از عالم انسانی، این نقص را جبران می کند. در قلمرو رمان تاریخی، اسکات نویسنده ای بی رقیب بود و کمتر نویسنده ای چنین نفوذ گسترده ای بر زندگی هنری زمان خود داشته است، نفوذی که تنها بر شاعران و رمان نویسان محدود نمی گشت و دامنه آن به نمایش نامه نویسان، آهنگ سازان، طراحان و نقاشان نیز کشیده می شد. از اسکات آثار گوناگونی بر جای مانده که بانوی دریاچه، ترانه آخرین خنیاگر، طلسم و آیوانْهو از مهم ترین این آثار می باشند. درباره آثار والتر اسکات گفته اند: در این آثار، پیوسته اعتماد و اعتبار و عمق عظیم در ادراک وجود دارد. آثار او از معرفت وسیعی از عالم واقعی برخوردار است، معرفتی که نویسنده در سراسر زندگی بر اثر مشاهده دقیق و توجه بسیار به مسائل دشوار زندگی به آن دست یافته است. زندگی اسکات در اواخر عمر با سختی ها و دشواری های فراوانی روبرو شد تا این که در 21 سپتامبر 1832میلادی در 61 سالگی درگذشت.
