حضرت مسلم بن عقیل(علیهماالسلام)، در دوران خلافت حضرت على(علیه السلام) در خدمت آن حضرت، مدافع حق بود و پس از شهادت آن امام، هرگز از حق كه در خاندان او و امامت دو فرزندش، حسنين -عليهما السلام تجسم پيدا كرده بود جدا نشد و عاقبت هم، جان پاكش را بر اين آستان فدا كرد.
در دوران امامت ده ساله امام حسن مجتبى(علیه السلام) كه از سخت ترين دوره هاى تاريخ اسلام نسبت به پيروان اهل بيت و طرفداران حق بود،مسلم با خلوص هر چه تمام در مسير حق بود و از باوفاترين ياران و از خواص اصحاب امام حسن علیه السلام محسوب مى شد. پس از شهادت امام مجتبى(علیه السلام) كه امامت به حسين بن على(علیهما السلام) رسيد تا مرگ معاويه كه يك دوره ده ساله بود؛ باز مسلم را در كنار امام حسين(علیه السلام) مى بينيم.
مسلم بن عقيل دست از محبت و ولايت و حمايت امام زمان خويش - حسين بن على(علیهما السلام)- بر نداشت تا اين كه به عنوان پيشاهنگ نهضت كربلا در كوفه به شهادت رسيد و افتخار اولين شهيد كاروان عاشورا را به خود اختصاص داد و اولين شهيد از اصحاب امام حسين بود.
در ماجراى كربلا دو تن از فرزندان مسلم بن عقيل به شهادت رسيدند و دو فرزند ديگر در كربلا به اسارت نيروهاى دشمن درآمدند كه آنها را به كوفه برده و تحويل «ابن زياد» دادند. نزديك به يك سال در زندان بودند كه پس از فرار به شهادت رسيدند.
... برای مشاهده و دریافت اینفوگرافیک در سایز بزرگتر بر روی آن کلیک کنید ...
مطالب مرتبط
