آیت الله شیخ جعفر بن حاج محمد نزاری، معروف به نقدی از افاضل علمای امامیه ی قرن چهاردهم هجری عراق می باشد. او فقیه اصولی، محدّث رجالی، مفسر، مورخ، ادیب و شاعر ماهری بود. وی پس از فراگیری اصول قرائت و خط عربی و فارسی در موطن خویش شهر "العماره" در نزد پدرش حاج محمدبن عبدالله نزاری، جهت تكمیل تحصیلات راهی نجف اشرف شد و از محضر آخوند خراسانی، سیدمحمدكاظم یزدی و شیخ احمد كاشف الغطا بهره گرفت. شیخ جعفر نقدی، مدتی به نشر علوم دینی و ریاست منصب جعفریین و قضاوت فریقین و ریاست مَحكمه ی سنّی و شیعه ی شهر "العماره" را بر عهده گرفت. از وی آثاری چون ارشادالطّلاب الی علم الاعراب، الاسلام و المرأة، الاَنوار العَلَویة و الاسرار المرتضویه، بر جای مانده است. این عالم ربانی سرانجام در هفتم محرم الحرام سال 1370 هجری قمری در 67 سالگی دیده از جهان فرو بست.
