کریستین فریدریش هِبِل، شاعر، منتقد و نمایش نامه نویس برجسته آلمانی در 12 مارس 1813میلادی در خانواده ای تهی دست به دنیا آمد. وی از نوجوانی به دلیل مرگ پدر، برای تأمین معاش به شغلی در مطبوعات اشتغال یافت و پس از مطالعه بسیار و اندوختن معلومات خود، به نوشتن پرداخت. هبل در بیست سالگی نوشته هایش را برای نشر به مجله های ادبی هامْبورگ آلمان فرستاد و سپس به تحصیل روی آورد. وی در سال های پس از آن ضمن ادامه تحصیل، کارهای ادبی خود را ادامه داد و با نگارش نمایش نامه هایى هم چون یودیت، ماریا ماگدالِنا، هرود و ماریا مِنِه و گوگِس و انگشتری او و... به شهرت فراوانی رسید. آثار نمایشی هبل شامل نمایش اندیشه ها و احساس های بدبینانه و نامطبوع زندگی است که روح تیره و تنهایى و شکست را نمایان می سازد. در نظر هِبِل صحنه های غم انگیز، نتیجه و محصول اجتناب ناپذیر تلاش فردی است. قدرت و برجستگی فردْ پیوسته با کشمکش و مبارزه همراه است و دستخوش قوانین ماورای جهان مادی است. فرد می کوشد که خود را از فرسودگی اموری که با آن روبرو می شود برهاند، اما اراده اش در برابر قدرت اصلی که مافوق همه چیز است، خُرد می شود. هبل موضوع نمایش نامه هایش را از تاریخ قدیم و جدید زندگی معاصر بیرون می کشد و بنای نمایش نامه ها را بر عصرهای تحول و چهارراه های تاریخ قرار می دهد. او در عین حال، وجود خود را در ورای آثارش می نمایاند و همدردی خود با فرد در برابر نظام و قوانین خرد کننده را نشان می دهد. نمایش نامه های نخستین هبل به صورت نثر به نگارش درآمده و نمایش نامه های بعدی در شعر آزاد ساخته شده است. علاوه بر آثار نمایشی، از هِبل، تعداد فراوانی نوشته در نقد و نظریه های مربوط به تئاتر و نامه ها و یادداشت های بسیار سودمند بر جای مانده است. نامه های هبل نه تنها به سبب گیرایى، بلکه به علت اهمیتی که از نظر تاریخ و نقد ادبی دارد، بسیار جلب توجه کرده و جزو نوشته های رسمی آلمان درآمده است. محرومیت های دوره کودکی و جوانی بر جسم هِبل اثر گذاشت و بیماری مهره پشت، او را به سوی مرگی زودرس کشاند تا اینکه کریستین فریدریش هِبِل در 29 سپتامبر 1863میلادی در پنجاه سالگی درگذشت.
