آیت الله سیدمحمدباقر بن مرتضی درچه ای اصفهانی در حدود سال هجری 1226هجری شمسی(1264هجری قمری) در اصفهان به دنیا آمد و مقدمات و سطوح را در زادگاه خود سپری کرد. وی از آن پس برای تکمیل تحصیلات خود راهی حوزه علمیه نجف شد و با شرکت در درس بزرگان نامداری همچون آیات عظام: میرزامحمد حسن شیرازی معروف به میرزای بزرگ شیرازی، شیخ محمدحسن نجفی صاحب جواهر و میرزا حبیب الله رشتی به مدارج علمی دست یافت. آیت الله درچه ای از آن پس در اصفهان به تدریس اشتغال یافت و شاگردان برجسته ای پرورش داد که آیت الله سیدحسین بروجردی و استاد جلال الدین همایی از آن جمله اند. استعداد فطری و پشتکار عالی و استفاده از استادان بزرگ، آیت الله درچه ای را در فقه و اصول از استادان مسلم و مجتهد بزرگ گردانید. مجلس درس ایشان در اصفهان، نظیر و رقیب نداشت و معظمٌ له علاوه بر این درجه در علم، در زهد نیز مثال زدنی بود. این عالم ربانی سرانجام در چهاردهم آذرماه سال 1302ه.ش برابر با 28 ربیع الثانی سال 1342ه.ق در 76 سالگی بدرود حیات گفت و پس از تشییعی کم سابقه، در قبرستان تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
