ژان باتیسْتْ آنتوان لامارْک(Jean-Baptiste Lamarck)، طبیعی دان معروف فرانسوی در 1 اوت سال 1744میلادی در خانواده ای اشرافی در فرانسه به دنیا آمد. وی در ابتدا به تحصیل علوم دینی در کلیسا پرداخت ولی پس از چندی وارد نظام شد و سپس به تحصیل در رشته پزشکی روی آورد. لامارک دراین زمان،به شیمی، هواشناسی و به ویژه گیاه شناسی علاقه مند شد و در34 سالگی کتابی درباره گیاهان نگاشت. وی در این کتاب، گیاهان را طبقه بندی نمود که این کار، وسیله ساده ای برای تشخیص هویت گیاهان را فراهم ساخت. لامارک به جهت تالیف این کتاب، وارد آکادمی علوم فرانسه شد و از آن پس، تحقیقات گیاه شناسی و جانورشناسی را دنبال کرد. وی در سال های بعد به عنوان یک گیاه شناس به کشورهای اروپایى مسافرت نمود و در بازگشت، کتاب های فرهنگ گیاه شناسی و... را نوشت. لامارک در باب جانورشناسی نیز اصطلاح بی مهرگان را برای حشرات و کرم ها وضع کرد و تحقیق مفصّلی درباره بی مهرگان زنده و فسیل به انجام رساند. تاکید لامارک درباره تکامل موجودات زنده، بر دو اصل تاثیر محیط و وراثتِ صفاتِ اکتسابی بنا شده است. از این میان، نظریه وراثت صفات اکتسابی، موجب اختلاف و نزاع فراوان میان دانشمندان علوم طبیعی گردیده است. و طرفداران این نظریه، به لامارْکیسْمْ معروف شدند. اختلاف عمده چارلْزْ داروین طبیعی دان شهیر انگلیسی و لامارک در این است که لامارک تاثیرات خارجی و محیط را عامل عمده تاثیر بر انسان می داند ولی داروین به عامل درونی یا اصل انتخاب طبیعی معتقد است. دو اثر بزرگ لامارک به نام های فلسفه جانورشناسی و تاریخ جانوران بی مهره، مبنای فریضه تکامل تدریجی و تاریخی طبیعت زنده به شمار می آیند. ژان لامارک سرانجام در 18 دسامبر سال 1829میلادی در 85 سالگی درگذشت.
