مناجات زاهدین یا پارسایان با صدای میثم مطیعی

علامه مجلسی در بحار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛ مناجات پانزدهم: مناجات پارسایان

مناجات زاهدین یا پارسایان با صدای میثم مطیعی

علامه مجلسی در بحارالانوار فرموده که من این مناجات را یافتم مروی از حضرت علی بن الحسین علیه السلام (امام سجاد علیه السلام) در کتب بعضی اصحاب رضوان الله علیهم؛ مناجات پانزدهم از مناجات خمس عشر امام سجاد علیه السلام معروف به مناجات زاهدین یا پارسایان

یادداشت سردبیر : ای کاش همه مادحین در سراسر کشور این نکته مهم را رعایت میکردند که روضه خوانی و... در بین دعاها تنزل دادن مناجات با خدا به مناجات با معصوم خطای بزرگی است و اگر بگویند که خدا خودش فرموده با وسیله به سراغ من بیایید؛ باید عرض کنیم که این دعاها و مناجات ها همان وسیله اند که در دستورات معصومین علیهم السلام بدان اشاره شده که بدون کم و کاست و طبق آداب خودش بجا آورده شود، مؤثر خواهد بود إن شاءالله، یکی از معانی این دخل و تصرف ها و خروج ها از دایره دعا و مناجات یعنی اینکه خدایا من از مناجات با تو لذت نبردم و لذا مناجات با تو برای من حال خوش دست نمی دهد و برای اینکه حال خوش پیدا کنم به سراغ معصوم می روم تا کمی بگریم و حال خوش پیدا کنم، هیهات هیهات که این هم خطای بزرگتری است...
دعا و مناجات را همانگونه که وارد شده بخوانیم ...
لذا اگر دنبال مناجات با معصومین علیهم السلام هم هستیم یا در اول و قبل از شروع دعا و مناجات و یا در پایان آنها انجام دهیم که مطابق با آداب است... إن شاءالله مأجور درگاه احدیت باشید.

مناجات زاهدین یا پارسایان با صدای میثم مطیعی

متن و ترجمه مناجات زاهدین یا پارسایان

إِلَهِي أَسْكَنْتَنَا دَارا حَفَرَتْ لَنَا حُفَرَ مَكْرِهَا وَ عَلَّقَتْنَا بِأَيْدِي الْمَنَايَا فِي حَبَائِلِ غَدْرِهَا

خدايا، ما را در خانه‏اى ساكن نموده ‏اى كه گودالهاى فريبش را براى ما آماده ساخته، و در شبكه‏ هاى خيانتش به دستهاى مرگ آويخته،

فَإِلَيْكَ نَلْتَجِئُ مِنْ مَكَائِدِ خُدَعِهَا وَ بِكَ نَعْتَصِمُ مِنَ الاغْتِرَارِ بِزَخَارِفِ زِينَتِهَا

از دامهاى فريبش به تو پناه مى ‏آوريم، و چنگ مى ‏زنيم از مغرور شدن به زيورهاى آراسته ‏اش به عنايت تو،

فَإِنَّهَا الْمُهْلِكَةُ طُلابَهَا الْمُتْلِفَةُ حُلالَهَا الْمَحْشُوَّةُ بِالْآفَاتِ الْمَشْحُونَةُ بِالنَّكَبَاتِ

كه اين دنيا خواهندگانش را هلاك مى‏ سازد،  واردينش را نابود مى‏ كند، آكنده به آفتهاست، انباشته از نكبتهاست،

إِلَهِي فَزَهِّدْنَا فِيهَا وَ سَلِّمْنَا مِنْهَا بِتَوْفِيقِكَ وَ عِصْمَتِكَ وَ انْزَعْ عَنَّا جَلابِيبَ مُخَالَفَتِكَ

خدايا ما را به دنيا بى ‏رغبت كن، و به توفيق و عصمتت ما را از آن سلامت بدار و جامه‏ هاى مخالفت را از هستيمان بركن،

وَ تَوَلَّ أُمُورَنَا بِحُسْنِ كِفَايَتِكَ، وَ أَوْفِرْ مَزِيدَنَا مِنْ سَعَةِ رَحْمَتِكَ

و با حسن‏ كفايتت امرو ما را سرپرستى فرما، و فزونى سهم ما را از رحمت گسترده‏ات كامل گردان،

وَ أَجْمِلْ صِلاتِنَا مِنْ فَيْضِ مَوَاهِبِكَ وَ أَغْرِسْ فِي أَفْئِدَتِنَا أَشْجَارَ مَحَبَّتِكَ

و از چشمه ‏سار مواهبت عطاى ما را نيكو گردان، و در سرزمين دلهاى ما درختان محبتت را بكار،

وَ أَتْمِمْ لَنَا أَنْوَارَ مَعْرِفَتِكَ وَ أَذِقْنَا حَلاوَةَ عَفْوِكَ وَ لَذَّةَ مَغْفِرَتِكَ

و انوار معرفتت را بر ما كامل كن، و شيرينى گذشت‏ و لذّت آمرزشت را به ما بچشان،

وَ أَقْرِرْ أَعْيُنَنَا يَوْمَ لِقَائِكَ بِرُؤْيَتِكَ وَ أَخْرِجْ حُبَّ الدُّنْيَا مِنْ قُلُوبِنَا كَمَا فَعَلْتَ بِالصَّالِحِينَ مِنْ صَفْوَتِكَ وَ الْأَبْرَارِ مِنْ خَاصَّتِكَ

و ديدگان ما را در جهان ديگر به ديدارت روشن فرما، و محبّت دنيا را از دل ما بيرون كن، آنگونه كه درباره نيكوكاران برگزيده ‏ات و خاصان نيكوكردارت انجام دادى،

بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ

به حق مهربانى ‏ات اى‏ مهربان‏ترين مهربانان و اى گرامى‏ ترين گراميان.

Share