سرود مو آروم نمی گیرم تا تقاصت رو بگیرم

سرود «مو آروم نمی گیرم تا تقاصت رو بگیرم» با اجرای «گروه سرود امور تربیتی آباده»/ نوستالوژیک

سرود مو آروم نمی گیرم تا تقاصت رو بگیرم

«گروه سرود امور تربیتی آباده» علاوه بر قطعه مشهور قصه بابا، چند اثر دیگر در همان سال های دفاع مقدس با موضوع جنگ تحمیلی اجرا نمود. یکی از این سرودها با عنوان «مو آروم نمی گیرم» برای مخاطبان، اثر آشنایی است.

 

دل ما

مو آروم نمی گیرم، تا تقاصت رو پس بگیرم

 

برنامه های کودک ما نه خاله ای داشت که بخواهد شادونه باشد یا نباشد و نه عمویی که جمعه هایمان را فیتیله ای کند و فقط عشقمان این بود که نقاشی هایی را که با مدادرنگی های شش تایی برادر بزرگترمان کشیده ایم، مادر پست کند تهران و ما ماه ها هر روز منتظر باشیم تا از تلویزیون سیاه و سفید تماشایش کنیم.

حتی توی برنامه کودک هایمان هم یادمان می دادند که مرد باشیم و همیشه باید مرور می کردیم که «علی کوچولو، مرد کوچک است» و همیشه می دیدیم که : «اینم باباشه، چه خالیه جاش... رفته به جبهه، خدا به همراش» تا به نبودن عزیزانمان در کنارمان عادت کنیم و یاد بگیریم بچه خوبی باشیم و بهانه آنهایی را که نیستند نگیریم.

و کودکی هایمان بدجور گره خورده بود با جنگ

اینکه بجای ترانه های شاد کودکانه ، همیشه آهنگ بچه های گروه سرود آباده را زمزمه کنیم و بجای اینکه «توپ قلقلی سرخ و سفید و آبی را که باباها به بچه ها عیدی می دهند برای خوب نوشتن مشق هایشان»  به بازی بگیریم، از گنجشک ناز و زیبا بپرسیم «گنجشک ناز و زیبا که می پری اون بالا . . . به من بگو وقتی که پر کشیدی ، بابامو تو ندیدی ؟»

تمام زمزمه هایی که با خود می کردیم همین سرودهایی بود که مدام از تلویزیون و رادیو پخش می شد و این بخش کودکی ما را هم با جنگ گره زده بود.

«گروه سرود امور تربیتی آباده» از سال ۱۳۵۵خورشیدی در خانه فرهنگ و هنر آباده آغاز به کار کرد. این گروه با پیروزی انقلاب اسلامی با نظارت اداره آموزش و پرورش آباده و به سرپرستی «احمد توکلی» فعالیت هایش را در شهر آباده استان فارس به صورت هدفمند ادامه داد. گروه سرود آباده در طی دهه ۶۰ و تا حدودی در دهه ۷۰ قطعات متنوعی را اجرا نمود که همگی دارای مضامین انقلابی و ارزشی بودند.

 

«محمدحسین توکل» و «مهدی نظری» تک خوان های اصلی این گروه در اوج دوران فعالیتش بودند. همچنین همخوانان این گروه در مقطع اصلی فعالیت عبارت بودند از: حکمت کارگران، کاوه طهرانی، رضا و اکبر نعمت الهی، مصطفی و محمد رهنما، مهرداد شهریاری، رامین پارت، سهیل گلزاری، هادی اعتصامی، رضا یوسفی، انوشیروان عسگری، ایمان جعفری، علی سلیمی، رمضان و اسماعیل حسنی، علی وزیری، محمود و غلامرضا سازگار، علی رضا معماری، منصور کریمی، آرش غیور، مصطفی موسوی، شهرام توکل، علی رضا هوشمند، وحید کدیور، داریوش هاشمی فر، احمد حجاری، تقوی، رضا اکبری، محمد صادق محمد شاهی، مجتبی رنجبر، کامیاب، نمازی، طرحان.

همچنین دو نفر از اعضای گروه که در مقطع دبیرستان مشغول به تحصیل بودند به نام های اعتصامی و کریمی به جبهه اعزام شدند و هر دو به شهادت رسیدند.

Share

دیدگاه‌ها

آقا این را آپدیت کنید:
ما آروم نمی گیییروم تا تقاصم را نگیرم

یک بیت این شعر چرا نیست؟؟؟؟
همون بیت که میگه.
عقاب اسمانهایم میون کهکشون جایم .....

متنش را نداشتیم
اگه متن کامل را دارید ممنون میشیم که برای ما ارسال کنید...
باتشکر

چه روزهای وحشتناکی بود. .. لعنت به جنگ.......