روضه و مداحی های تحریف شده و دروغین ؛ آسیبهای مجالس عزاداری حسینی
در این نوشتار سعی داریم، از روضه و مداحی های تحریف شده و دروغین که صرفا جهت گرم کردن مجلس خوانده می شود و از آفات و آسیبهای مجالس عزاداری حسینی می باشد، مطالبی خدمت عاشقان اهل بیت علیهم السلام ارائه نماییم. با ضیاءالصالحین همراه باشید.
روضه خوانی ها و مداحی های تحریف شده و دروغین؛ آفات مجالس عزاداری حسینی
شبی از شب های محرم با یکی از دوستان قدیمی برای استفاده از مجالس روضه ابی عبد الله علیهم السلام به یکی از مساجد محله رفتیم تا از فیوضات مجالس دلنشین سخنرانی و روضه در این ماه عزیز استفاده کنیم. سخنرانی زیبا و دلنشینی بود. نوبت رسید به مداحی و روضه خوانی. آنهایی که دلشان شکسته بود قبل از شروع مداح، بدون روضه هم گریه می‌کردند اما اول که روضه را می خواند، مجلس آنقدر که باید گرم نشده بود، لذا آن کاری که نباید می شد اتفاق افتاد و مداح شروع کرد به خواندن روضه ها و زبان حال های عجیب و غریبی که اصلا تا به حال نشنیده بودم. مجلس خوب گرم شد مخصوصا با وجود مجلس گرم کن هایی که حضور داشتند. صدای شیون و ناله مردم گوش آسمان را کر کرده بود. اما این گریاندن ها و گریستن ها به پرداخت چه بهایی تمام می شود؟
ایجاد دوگانگی بین باورهای دینداران و حقایق نهضت حسینی
شماری از مرثیه سرایان اگر بدانند آنچه می خوانند دروغ است قطعا از آن اجتناب می کنند لکن به دلیل اینکه نه شناخت درستی از تاریخ عاشورا دارند و نه توان یا حوصله ی تحقیق و بررسی، هر مطلبی را در هر کتابی ببینند و یا از دیگری بشنوند در صورتی که برای گریاندن مردم مفید تشخیص دهند، بدون تأمل در صحت و سقم آن، مورد استفاده قرار می دهند. به این فکر نمی کنند علاوه بر ضربه ای که به طور غیر مستقیم به اهداف این نهضت مقدس وارد می‌کنند، با ریختن بذر تحریف و دروغ پای درخت نهضت حسینی، مقدمات خشکاندن آن را فراهم می آورند و با مهیا کردن فرصت، اجازه می دهند دیگران شیعه را خرافه پرست، غالی و مشرک بخوانند.
روضه های معرفت بخش
روضه برای انسان باید معرفت افزا باشد، یعنی هنگام شنیدن روضه، سطح معرفتمان بالا رود و در عمق وجودمان نفوذ کند و از این درگاه است که عشق حقیقی ایجاد شده و اشک بر گونه ها جاری می گردد. اینگونه اشک ریختن است که ارزش آن والا و بالاست هرچند به اندازه بال مگسی باشد. اما اشکی که قرار باشد از راه دروغ و غلو از چشم سرازیر شود، اگر یک دریا هم باشد ارزش ندارد.
استفاده از وسیله نامقدس برای هدف مقدس
یکی از مسائل مربوط به سیدالشهداء مسأله گریه است. گریه و خنده مظهر شدیدترین حالات احساس انسان است. آن وقتی که کسی بتواند مالک خنده و گریه مردمی شود، در حقیقت مالک قلب آنها شده است و با عواطف آنها بازی می کند. تاکنون با قلب های مردم از راه گریه بر سیدالشهداء بازی شده بدون این که تحت کنترل عقل بیاید و هدف داشته باشد. فلسفه تذکر و گریستن و گریاندن، احیای حادثه عاشوراست و فلسفه‌ی احیای حادثه عاشورا این است که هدف کلی این نهضت برای همیشه زنده بماند و امام حسین علیه السلام هر سال در میان مردم به این صورت ظهور کند و مردم از او بشنوند که «الا ترون ان الحق لا یعمل به ...» مردم همیشه بشنوند که «لا اری الموت الا سعاده و الحیات مع الظالمین الا برما». اما بدون توجه به فلسفه و هدف گریستن ها و گریاندن ها، گاهی دیده می شود که خود گریستن هدف شده است. قهرا برای این که مردم بهتر و بیشتر گریه کنند و به ظاهر برای این که اجر و ثواب بیشتری پیدا کنند، روضه های دروغین و جعل شده گفته می شود.
نهضت حسینی، پایمالِ روضه های دروغین
یکی از مهمترین عوامل ایجاد روضه های دروغ در بین جامعه را می توان خود مردم دانست. اگر مردم جامعه طالب روضه خوان هایی نباشند که تا می تواند از ایشان اشک بگیرد و مجالسشان را گرم کند، هیچ گاه روضه های دروغ سر بر نمی آوردند. این طلب و خواسته مردم است که بسیاری از مداحان را وادار به این کار می کند. از طرف دیگر برای بسیاری از مردم باور این مطلب سخت است که روضه خوانی، روضه دروغ بخواند ولی باید با کمال تأسف به این واقعیت تلخ اعتراف کرد بلکه برای این مصیبت که تاریخ عاشورا به آن مبتلا گردیده باید بیش از مصیبت عاشورا گریست، چرا که این مصیبت پایمال کردن نهضت مقدس حسینی است.
مرحوم حاجی نوری می گوید: امروز باید عزای امام حسین علیه السلام را گرفت اما برای امام حسین علیه السلام در عصر ما باید یک عزای جدیدی که در گذشته نبوده است و آن عزای جدید، آن دروغ هایی است که درباره حادثه کربلا گفته می شود و احدی جلوی این دروغ ها را نمی گیرد. امروز باید بر این مصیبت حسین بن علی گریست، نه بر شمشیرها و نیزه هایی که در آن روز بر پیکر شریفش وارد شد.
کلام آخر
گریستن و گریاندن در سنت اهل بیت علیهم السلام برای مصایب ابا عبدالله الحسین علیه السلام بسیار سفارش گردیده است و موجباتِ بخشی از سعادت اخروی انسان را فراهم می آورد، اما نه گریستن و گریاندن به هر قیمتی. گریستن و گریاندنِ معرفت بخش و از روی تعقل و تفکر است که انسان را به حسین بن علی و هدف از نهضت او رهنمون می دارد نه گریستن و گریاندنی که فقط احساسات و عواطف در آن جای دارد و هدف مقدس را قربانی هدفی نامقدس می کند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد ماه محرم، «ویژه نامه خون خدا (امام حسین علیه السلام)» را مشاهده نمایید.
پی نوشت:
...........................................
1. حماسه حسینی جلد 1، صفحه 61
