تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء چهاردهم قرآن
در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء چهاردهم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء چهاردهم قرآن کریم ما را همراهی کنید.
1. إِنَّا نَحنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُون: ما قرآن را خود نازل كرده ايم و خود نگهبانش هستيم.
✓ قرآن نه از بشر است و نه از فرشته. «إِنَّا نَحْنُ»
✓ قرآن براى هميشه محفوظ است. «لَحافِظُونَ»{ حجر، 9}
2. وَ لَقَدْ جَعَلْنَا فِى السَّمَاءِ بُرُوجًا وَ زَيَّنَّهَا لِلنَّاظِرِينَ: و همانا ما در آسمان برج هايى قرار داديم و آن را براى بينندگان زينت داديم.
✓ آسمان نيز همچون زمين، براى انسان آفريده شده است. «لِلنَّاظِرِينَ»{حجر، 16}
3. قَالَ إِنَّ هَؤُلَاءِ ضَيْفِى فَلَا تَفْضَحُونِ: گفت: اينان مهمانان منند، مرا رسوا مكنيد.
✓ آبرو بسيار ارزش دارد. «فَلا تَفْضَحُونِ، وَ لا تُخْزُونِ»
✓ اهانت به ميهمان، اهانت به ميزبان است. «فَلا تَفْضَحُون» {حجر، 68}
4. وَ لَقَدْ ءَاتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِى وَ الْقُرْءَانَ الْعَظِيمَ: ما سبع المثانى و قرآن بزرگ را به تو داديم.
✓ سوره حمد معادل قرآن است با آنكه عدد آيات آن هفت مى باشد. «سَبْعاً مِنَ الْمَثانِي وَ الْقُرْآنَ الْعَظِيمَ» {حجر، 87}
5. أَ فَمَن يخَلُقُ كَمَن لَّا يخَلُقُ أَ فَلَا تَذَكَّرُونَ: آيا آن كه مى آفريند همانند كسى است كه نمى آفريند؟ چرا درنمى يابيد؟
✓ آفرينش پايان نيافته است بلكه استمرار دارد. «يَخْلُقُ»{نحل، 17}
6. وَ إِن تَعُدُّواْ نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَّحِيمٌ: اگر بخواهيد نعمتهاى خدا را شمار كنيد، شمار كردن نتوانيد. خدا آمرزنده و مهربان است.
✓ نعمتهاى الهى قابل شمارش نيست. «لا تُحْصُوها»{نحل، 18}
7 . وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تُسِرُّونَ وَ مَا تُعْلِنُون: آنچه را كه پنهان مى كنيد يا آشكار مى سازيد خدا به آن آگاه است.
✓ خداوند به نيّتها و اهداف ما نيز آگاه است. «يَعْلَمُ ما تُسِرُّونَ»{نحل، 19}
8. فَأَصَابَهُمْ سَيِّئاتُ مَا عَمِلُواْ وَ حَاقَ بِهِم مَّا كاَنُواْ بِهِ يَسْتهَزِءُونَ: به كيفر كردار بدشان رسيدند و همان چيزهايى كه به ريشخند مى گرفتند بر سرشان تاختن آورد.
✓ دود اعمال بد، به چشم خود انسان مى رود. «فَأَصابَهُمْ سَيِّئاتُ ما عَمِلُوا»
✓ كيفر مسخره ى ديگران، در همين دنيا به انسان مى رسد. «حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ»{نحل، 34}
9 . يَوْمَ تَأْتِى كُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَ تُوَفَى كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ
روز قيامت هر كس به دفاع از خويش به مجادله مى پردازد و جزاى هر كس چنان كه حق اوست داده مى شود و به كسى ستم روا ندارند.
قيامت، فراگير است و همه ى انسانها در آن روز حاضر مى شوند. «كُلُّ نَفْسٍ»
اعمال ما در دنيا محو نمى شود، بلكه عمل و آثارش باقى مى ماند. «تُوَفَّى ... ما عَمِلَتْ» { نحل، 111}
10. إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّ الَّذِينَ هُم مُّحسِنُونَ
زيرا خدا با كسانى است كه مى پرهيزند و نيكى مى كنند.
صبر {و هر توفيق ديگرى}، از ناحيه اوست. «وَ ما صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ»
تقوى و احسان، وسيله ى جلب حمايتهاى الهى است. «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَوْا وَ الَّذِينَ هُمْ مُحْسِنُونَ» { نحل، 128}
جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.
مطالب مرتبط
