تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء بیست و دوم قرآن

تفسیر نور | پیامهای آسمانی جزء بیست و دوم قرآن

در این بخش از ضیاءالصالحین، به تفسیر مختصر آیات منتخب جزء بیست و دوم قرآن کریم پرداخته شده است. نگارنده سعی کرده است پس از ذکر آیه و ترجمه آن، روایاتی تفسیری در خصوص آیه مورد نظر نقل کرده و سپس به تفسیر آن آیه بپردازد. در ادامه با پیامهای آسمانی جزء بیست و دوم قرآن کریم ما را همراهی کنید.

1. تَحِيَّتُهُمْ يَوْمَ يَلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَ أَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِيمًا: تحيّت آنان در روزى كه خدا را ملاقات كنند سلام است و خداوند براى آنان پاداشى نيكو فراهم كرده است.

 ✓ سلام، درودِ بهشتى و بهشتيان است. «تَحِيَّتُهُمْ ... سَلامٌ»

✓ پاداش ‏هاى الهى، هم بزرگوارانه است، هم بزرگ و گرانقدر. «أَجْراً كَرِيماً»، «أَجْراً عَظِيماً»{ احزاب، 44}

2. يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِى الْأَرْضِ وَ مَا يخْرُجُ مِنْهَا وَ مَا يَنزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مَا يَعْرُجُ فِيهَا وَ هُوَ الرَّحِيمُ الْغَفُور: هر چه را كه در زمين فرو شود و هر چه را كه از زمين بيرون آيد و هر چه را كه از آسمان فرود آيد و هر چه را كه بر آسمان بالا رود، مى ‏داند. و او مهربان و آمرزنده است.

✓ با آن كه خداوند همه چيز را مى ‏داند ولى كسى را رسوا نمى‏ كند. «الرَّحِيمُ الْغَفُورُ» {سبأ، 2}

3. لِّيَجْزِىَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّلِحَاتِ أُوْلَئكَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ كَرِيمٌ: تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده ‏اند پاداش دهد آنانند كه برايشان آمرزش و روزى نيكو مقرّر است.

✓ پاداش ‏هاى الهى، هم معنوى است «مَغْفِرَةٌ» و هم مادّى. «رِزْقٌ كَرِيمٌ» {سبأ، 4}

4. ذَالِكَ جَزَيْنَاهُم بِمَا كَفَرُواْ وَ هَلْ نُجَازِى إِلَّا الْكَفُور: اين {كيفر} را به خاطر كفرانشان به آنان جزا داديم و آيا جز ناسپاسان را كيفر مى‏ دهيم.

✓ سرچشمه‏ ى بدبختى‏ ها، عملكرد منفى خود ماست. «ذلِكَ جَزَيْناهُمْ بِما كَفَرُوا»{سبأ، 17}

5. يَأَيُّها النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِيدُ: اى مردم! اين شماييد كه به خداوند نياز داريد و {تنها} خداوند، بى ‏نياز و ستوده است.

✓ هيچ كس از خدا بى نياز نيست. «يا أَيُّهَا النَّاسُ»{فاطر، 15}

6. وَ لَا الظُّلُمَاتُ وَ لَا النُّورُ: تاريكى و روشنايى {نيز يكسان نيستند}.

✓ راه حقّ يكى بيش نيست. «النُّورُ» بصورت مفرد آمده ولى راه‏هاى انحرافى زياد است. «الظُّلُماتُ»{فاطر، 20}

7. لِيُوَفِّيَهُمْ أُجُورَهُمْ وَ يَزِيدَهُم مِّن فَضْلِهِ إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُور: خداوند پاداش آنان را بطور كامل عطا كند و از فضل خويش به آنان بيفزايد، چرا كه خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.

✓ خداوند از تلاش‏ها قدردانى كرده و لغزشها را مى ‏پوشاند، ما نيز در برابر خدمات ديگران قدرشناس باشيم و از لغزش‏هاى آنان بگذريم. «إِنَّهُ غَفُورٌ شَكُورٌ»{فاطر، 30}

8. إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ: همانا خداوند به غيب آسمان‏ها و زمين آگاه است، بدون شک او به راز دل‏ها داناست.

✓ كسانى كه فرصت‏هاى دنيا را از دست داده و عمل صالحى انجام نداده‏ اند و در آخرت ناله مى ‏زنند كه ما را از دوزخ نجات بده تا عمل صالح انجام دهيم، در سخن خود صداقت ندارند. «إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»{فاطر، 38}

9. وَ اضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصحْابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ: براى آنها اصحاب قريه را مثال بزن كه فرستادگان خدا به سوى آنها آمدند.

✓ در بيان داستان، عبرت‏ها مهم است، نام قريه، نژاد، زبان و تعداد افراد مهم نيست. «أَصْحابَ الْقَرْيَةِ»

✓ انبيا به سراغ مردم مى ‏رفتند و منتظر نبودند تا مردم به سراغ آنان بيايند. «جاءَهَا الْمُرْسَلُونَ» {  یس، 13}

10. قَالُواْ إِنَّا تَطَيَّرنَا بِكُمْ لَئن لَّمْ تَنتَهُواْ لَنَرجُمَنَّكُم وَ لَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ: گفتند: ما شما را به فال بد گرفته‏ ايم. اگر بس نكنيد سنگ سارتان خواهيم كرد و شما را از ما شكنجه ‏اى سخت خواهد رسيد.

✓ فالگيرى و فال زدن، از آداب و رسوم جاهلى است. «تَطَيَّرْنا بِكُمْ»

✓ كسى كه منطق ندارد به خرافات متوسّل مى ‏شود. «تَطَيَّرْنا بِكُمْ»{یس، 18}

جهت دسترسی به مجموعه "پیامهای آسمانی آیات منتخب قرآن کریم" کلیک کنید.