عدم منافات دعا برای همسایه و گله داشتن از او

بسم الله الرحمن الرحیم
سیره حضرت زهرا(علیهاسلام) این بود که دعا برای همسایگان را بر دعا برای خود ترجیح می داد[1]؛ ولی ممکن است ایشان از همسایگان خویش نیز گله مند بوده باشد.
بعد از جریان غصب فدك، بعضى از زنان مهاجر و انصار که ممکن است همسایه ی آن حضرت بوده باشند؛ به منزل حضرت آمدند و احوال وى را جویا شدند؛ حضرت در پاسخ فرمود: «أصْبَحْتُ وَ اللّهِ! عاتِقَةً لِدُنْیاكُمْ، قالِیَةً لِرِجالِكُمْ[2] به خداوند سوگند، دنیا را آزاد كردم و هیچ علاقه اى به آن ندارم، همچنین دشمن مردان شما هستم.
اگر ما همسایه ای داشته باشیم که با ما نسازد، از او روگردان شده و شاید هم نفرینش کنیم، ولی بانوی دو عالم...شاید برای هدایت همسایه هایش دعا کرده باشد...
بانوی دو عالم معصوم است و تجلی گر صفات خداست؛ خدایی که با آنکه از اعمال کافران راضی نیست، ولی به آنها روزی می دهد.

پی نوشتها:
1ــ اختصاص،ص337.
2ــ معاني الأخبار،ص354.