خانم ایرِن كوری فرزند پیر و ماری كوری، شیمی دان و فیزیك دان بزرگ فرانسوی، در 12 سپتامبر 1897م در پاریس به دنیا آمد. هرچند وی در كودكی پدر دانشمندش پیر كوری را از دست داد ولی تحت نظر پدربزرگ و مادر فیزیك دان خود، ماری كوری، با علوم پایه آشنا شد و به همراه مادر، كار در آزمایشگاه انیستیتو رادیوم را آغاز كرد. ایرن پس از جنگ جهانی اول به تحصیل خود در دانشگاه سوربن ادامه داد و پس از پایان تحصیلات و اخذ دكترای خود، با ژان فردریك ژولیو كوری، كه او نیز فیزیك دان ی مستعد و یكی از دستیاران مادرش بود ازدواج كرد. این زوج دانشمند به زودی كار مشترك خود را با ایجاد قوی ترین منبع اشعه آلفا و تهیه یك نمونه خالص پولونیوم آغاز كردند. اگرچه عملیات جداسازی این فلز، بسیار خطرناك و تشعشعات قوی پولونیوم نیز بیشتر از آن زیان بخش بود و ذره ذره خون ایرن و همسرش را آلوده می ساخت، ولی باز هم دست از آزمایش برنداشتند. این دو در خلال سال 1932م به مطالعه خواص نوترون و شرایط انتشار آن و اندازه گیری جرم نوترون پرداختند و موفق به كشف انواع جدیدی از واكنش های هسته ای شدند. ایرن كوری به همراه همسر خود، در سال 1934م پس از آزمایش های طاقت فرسا، پدیده رادیواكتیویته مصنوعی را كشف كردند و به این وسیله اثبات نمودند كه می توان از راه مصنوعی، یك عنصر رادیواكتیو را ایجاد كرد. این زوج دانشمند به خاطر این كشف، در سال 1935م جایز نوبل شیمی را كسب نمودند و ایرن كوری به عضویت چندین مركز علمی مهم درآمد. با این حال ایرن كوری به دلیل ابتلا به سرطان خون كه از كار مدام با رادیواكتیو عارض شده بود، سرانجام در روز هفدهم مارس 1956م در پنجاه و نه سالگی درگذشت و در كنار پدر و مادرش به خاك سپرده شد.
