موقعیت جغرافیایی، سیاسی و تاریخی استان بوشهر | فصل دوم از کتاب گویا جلوه‌های ایران – جلد سوم

شناخت موقعیت استان بوشهر | فصل دوم کتاب گویا جلوه‌های ایران با نگاهی به جنوب ایران

در فصل دوم کتاب گویا «جلوه‌های ایران – استان بوشهر»، موقعیت جغرافیایی، سیاسی و تاریخی این استان مورد بررسی قرار می‌گیرد؛ استانی ساحلی در جنوب ایران که همواره دروازه‌ای راهبردی، فرهنگی و اقتصادی بوده است. این فصل، نگاهی تحلیلی به جایگاه بوشهر در ساختار ملی و منطقه‌ای ایران دارد.

فصل دوم: موقعیت و معرفی جغرافیایی، سیاسی و تاریخی استان بوشهر | کتاب گویا جلوه‌های ایران – جلد سوم

استان بوشهر، در جنوب غربی ایران و در امتداد ساحل خلیج فارس واقع شده است. این موقعیت جغرافیایی، آن را به یکی از مهم‌ترین استان‌های ساحلی کشور تبدیل کرده؛ استانی که هم دروازه تجارت دریایی است و هم نقطه اتصال فرهنگی و تاریخی ایران با جهان عرب و شبه‌قاره هند.

موقعیت جغرافیایی:

بوشهر با داشتن بیش از ۶۰۰ کیلومتر خط ساحلی، از شمال به استان خوزستان، از شرق به فارس، و از جنوب به خلیج فارس محدود می‌شود. این موقعیت، بوشهر را به قطب دریایی، بندری و انرژی کشور بدل کرده است. جزایر متعدد، نخلستان‌های ساحلی، و چشمه‌های آب گرم و سرد، بخشی از تنوع طبیعی این استان‌اند.

جایگاه سیاسی و راهبردی:

استان بوشهر، به‌واسطه نزدیکی به آب‌های آزاد و تأسیسات نفتی و گازی، از اهمیت راهبردی بالایی برخوردار است. بندر بوشهر، یکی از بنادر مهم تجاری و نظامی ایران است و در سیاست‌گذاری‌های منطقه‌ای نقش کلیدی دارد. همچنین، حضور نیروگاه اتمی بوشهر، جایگاه این استان را در معادلات انرژی کشور تثبیت کرده است.

پیشینه تاریخی:

بوشهر در طول تاریخ، همواره محل تلاقی فرهنگ‌ها، تجارت و مقاومت بوده است. از دوران ایلامی و هخامنشی تا صفویه و قاجار، این استان نقش فعالی در تحولات سیاسی و اقتصادی ایران داشته است. در دوره استعمار، بوشهر یکی از مراکز اصلی مقاومت مردمی علیه نفوذ بیگانگان بود؛ قیام رئیسعلی دلواری در برابر نیروهای بریتانیا، نمونه‌ای برجسته از این تاریخ مقاومت است.