ویلیام موریس شاعر و نویسنده انگلیسی در 24 مارس سال 1850م در انگلستان متولد شد. وی تحصیلات خود را در كمبریج گذرانید و مدتی به نقاشی پرداخت. موریس، بعد از چندی با تأسیس یك شركت، به ایجاد تحول در مبلمان و تزیین منازل اندیشید و با طراحی و تولید پرده های نقش دار، كارهای چوبی، شیشه های رنگی و لوازم سفالی و فلزی آن را عملی نمود. وی درگام بعدی به صحافی و طراحی كتاب روی آورد و با راه اندازی چاپ خانه، كتاب های نفیسی را چاپ نمود. با این همه، بُعد ادبی زندگی موریس، با انتشار نخستین دفتر شعرش در 24 سالگی آغاز شد. این كتاب كه دفاع گونور نام داشت، بیانگر شور و دلبستگی موریس به سده های میانه بود. از دیگر آثار او كتاب بهشت خاكی است كه مجموعه ای از داستان های شاعرانه را در برمی گیرد. موریس در كنار شعر و داستان و نثر به ترجمه كتب مختلفی دست زد و از جمله اودیسه اثر هومر را به انگلیسی بازگرداند. ویلیام موریس كه سوسیالیستی ثابت قدم بود در اواخر عمر آثاری نیز درباره سوسیالیسم نگاشت كه اخبار ناكجا آباد از معروف ترین آنهاست. وی در این اثر كه رمانی رؤیای است به ترسیم جامعه ای بدون نقص می پردازد و با سبك خاص خود، باورهای خود را صورتی ادبی می بخشد و در میان آنها از مطالب سبك و مكاشفات استفاده می كند. موریس در این اثر با حذف كارخانه های آلوده سازی، چهره پر لطف طبیعت را باز می یابد و از میان بردن كار زنجیره ای، كارگر را به صنعت گر تبدیل می كند. در جامعه مورد نظر وی، خوشی آفریدن چیزهای زیبا، بهترین پاداشی است كه ارائه می شود. از دیگر آثار منظوم وی "زیگورد دِ وولسونگ" است كه آن را از جهت كمالِ وزن و قدرت مضمون، بهترین اثر شاعرانه موریس دانسته اند. ویلیام موریس شاعر، نقاش، نمایش نامه نویس و ادیب برجسته انگلیسی كه به او لقب شاعر اجتماع داده بودند و یكی از پنج شاعر برجسته ادبیات قرن نوزدهم انگلیس است، سرانجام در 3 اکتبر 1934م در 62 سالگی درگذشت.
