جان نِپِر، ریاضی دان اسكاتلندی در سال 1550م در ادینبورو، پایتخت این كشور و در خانواده ای مرفه به دنیا آمد و به رسوم اشرافی انگلستان تربیت یافت. وی در دوران جوانی، زمانی كه اروپا دستخوش مناقشات دینی بود و نهضت پروتستانْ سراسر این قاره را در برگرفته بود، سفرهای زیادی به كشورهای اروپایى نمود و به مذهب پروتستانْ گرایید. شهرت عمده نِپِر در ریاضیات مبتنی بر طریقه تازه ای بود كه وی برای انجام عملیات محاسباتی عرضه داشت. وی معتقد بود كه كلیه اعداد را می توان به صورت بالقوه نوشت. مثلاً چهار را به صورت دو به توان دو. او هم چنین بر این اعتقاد بود كه اگر اعداد به این صورت نوشته شود، عمل جمع، جانشین ضرب و عمل تفریق جانشین تقسیم خواهد شد. نپر برای تحقق بخشیدن به فكر خود، مدت بیست سال وقت صرف كرد و توانست فرمول های پیچیده ای برای نوشتن كلیه اعداد به صورت بالقوه به دست آوَرَد. وی این نحوه محاسبه را لُگاریتم به معنای اعداد متناسب نامید. جان نپر نهایتاً در سال 1614م، جداول لگاریتمی خود را به چاپ رسانید كه مورد استقبال فراوان جامعه علمی عصر قرار گرفت. می توان گفت كه تأثیر این یافته های علمی در علم آن روز، با تأثیر ماشین های حسابگر امروزی برابر است. از دیگر كارهای نِپِر در ریاضیات، عدد نپر است و دیگر اینكه وی با ابداع علامت اعشاری، كسر اعشاری را به صورت امروزی درآورد. جان نِپِر سرانجام سه سال پس از انتشار لگاریتم، در چهارم آوریل 1617م در شصت و هفت سالگی درگذشت.
