حضرت امام محمدتقی(علیه السلام) امام نهم، در مدینه ی منوره به دنیا آمد. روز تولد آن حضرت را پانزده و نوزده رمضان نیز گفته اند. ابوجعفر، كنیه و جواد، تقی، قانع، مرتضی و نجیب از القاب آن امام می باشند. نام مادر امام را سَبیكِه گفته اند. آن حضرت در 8 سالگی و در زمان مأمون به امامت رسید و در عصر معتصم عباسی در 25 سالگی شهید شد. فرزندان امام جواد(علیه السلام) را چهار تن ذكر كرده اند. آن امام بزرگوار، از محبوبیت فوق العاده ای در میان مردم برخوردار بود. آن حضرت به واسطه ی بخشندگی زیادی كه داشت به جواد به معنای بخشنده مشهور شد. خانه ی امام جواد(علیه السلام) پناهگاه نیازمندانی بودكه از هر سو ناامید شده و به مساعدت امام چشم دوخته بودند. در دوران امام جواد(علیه السلام) حوزه ی نفوذ اسلام، پهنه ی گسترده ای را شامل می شد.این امر زمینه را برای انتقال و نشر آراء مختلف فراهم آورد و باب مباحثه و گفت وگو بین اندیشمندان مسلمان و غیرمسلمان را باز كرد. در این میان، آن امام به عنوان یادگار پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله)، از هر فرصتی بهره می برد تا مردم را با علوم و معارف والای اسلامی آشنا سازد و از نفوذ اندیشه های غیرالهی جلوگیری كند.
مطالب مرتبط
