جَبران خلیل جَبران، نویسنده، شاعر، نقاش و یكی از اركان صنعت ادبی عربی در سال 1883م در لبنان به دنیا آمد. او پس از طی تحصیلات خود، مسافرت هایى به اروپا كرد و انگلیسی را به خوبی فرا گرفت. جَبران خلیل در سال های اقامت در پاریس، نزد یكی از نقاشان معروف عصر به فراگیری این هنر پرداخت. سپس به نیویورك رفت و در آنجا به كار در زمینه نگارش و نقاشی روی آورد، تا جایى كه در این دو هنر، چیره دست گردید. جَبران خلیل در طی سال های بعد، نویسندگی را حرفه اصلی خود قرار داد. ضمن این كه روح صوفیانه شرقی، نفوذ شدید و عمیقی در آثار ادبی و هنری او داشت. جبران خلیل جبران سبكی نو در ادبیات ایجاد كرد و به عنوان یكی از گردانندگان نهضت روشن فكری و ادبیات جدید عرب به شمار می رفت. وی هم چنین از بنیان گذاران شعر آزاد به شمار می آید و نثرش، از تازگی و روانی بسیار برخوردار می باشد. موضوع بیشتر آثار او، اعم از نظم و نثر، رومانتیسمی و توجه شدید به تخیلات و طبیعت است. نوشته های جبران خلیل جبران، نمادی از گستردگی خیال و نوپردازی ادبی یك نویسنده محسوب می شود و او در ذهن بارور خود، ابداعاتِ فراوانی نمود. اگر نگاهی گذرا به زندگی جبران خلیل جبران بیندازیم، در اوایل شكوفایى او، وی را چنین می یابیم كه بر ضعف و تقلیدها و رسوم انسان می شورد؛ آزادی مطلق در طبیعت را می ستاید و با روح خارق العاده انسان كه با قدرت و نیرو نمایان می گردد اوج می گیرد. آن گاه به عالَم روحانی خود، فرو رفته و به مردی صوفی منش مبدل می شود. جبران خلیل جبران، در كتابش، معلم اخلاق است كه به عطوفت و مهربانی و محبت دعوت می نماید. اگرچه او در راهنمایى های خود، خالی از اعتماد به نفس نبوده و در انتظار رسیدن به والاترین درجات است، لكن ژرف نگری و تفكر وی بسیار ستودنی است، جبران خلیل جبران زیباترین آثارش را به زبان انگلیسی نگاشت كه مجنون، پیغمبر، به سوی فرزند انسان و خدایان زمین از آن جمله اند. او هم چنین آثاری به عربی دارد كه نامه ای در موسیقی، ارواح سركش، بال های شكسته و توفان ها بسیار مشهورند. علاوه بر آن، جبران خلیل دارای دیوان شعری است كه در آن درباره محبت، دین، عدالت، حق و آزادی و سعادت اشعاری را سروده است و جَبران خلیل جَبران سرانجام در دهم آوریل 1931م در 48 سالگی در نیویورك درگذشت و پیكرش را در زادگاه اصلی اش، لبنان به خاك سپردند.
