میخائیل لاماناسوف ادیب و نویسنده مشهور روسی در 19 نوامبر 1711م به دنیا آمد. وی تحصیلات خود را در مسكو و سن پترزبورگ به پایان رسانید. لاماناسوف در 20 سالگی در آكادمی زبان های خارجی (اسلاو، یونانی، لاتین) ثبت نام كرد و از موفقیت در دروس، به سال 1736م در آكادمی سلطنتی علوم پترزبورگ پذیرفته شد و از طریق همین آكادمی عازم آلمان گردید. وی در كنار كسب علم و دانش به مطالعه و پژوهش در آثار ادبی، كلاسیك یونان، روم و آلمان پرداخت. لاماناسوف در 31 سالگی استادیار آكادمی شد و این امر زمینه ای گردید برای رشد سریع وی و كسب دست آوردهای علمی، به نحوی كه 3 سال پس از ورود به آكادمی به عنوان استاد شیمی پذیرفته شد. وی در سال 1748م یك آزمایشگاه شیمی به راه انداخت و هفت سال بعد در تأسیس دانشگاه مسكو مشاركت نمود كه این دانشگاه اینك به نام وی "دانشگاه لاماناسوف" خوانده می شود. وی هم چنین در سال 1757م به ریاست آكادمی نائل آمد. كارهای علمی لاماناسوف مشتمل بر تحقیق در انبساط گازها و فلزات، نجوم، زمین شناسی، اقتصاد و پویش های قطبی است. وی ضمن تدریس شیمی و انجام آزمایشات مربوط به آن، كتبی را نیز دراین باره نگاشت. لاماناسوف برای اولین بار، انجماد جیوه را در 46 درجه سانتی گراد زیر صفر مشاهده و ثبت كرد. او هم چنین درسال 1761م جو سیاره زهره را هنگام عبور از خورشید رصد نمود. فعالیت های علمی لاماناسوف به حدی رسید كه او را بانی علوم جدید در روسیه نیز پنداشته اند. در كنار این مسائل لاماناسوف به عنوان یك ادیب و نویسنده آثاری ارائه نموده است از جمله كتاب دستور زبان روسی، راهنمای كوچك فصاحت و تاریخ قدیم روسیه. وی زبان ادبی روسی را دگرگون نمود و ادبیات را به سوی تصنّع و طمطراق سوق داد به همین دلیل وی را پدر ادبیات روس می دانند. در كتاب چكامه های لامانوسوف موضوعات مذهبی جایگاه ویژه ای دارند، گرچه در اشعار و آثار وی انعكاسی از دانش های كلاسیك سراینده به چشم می خورد. لاماناسوف شاعری بود كه از طبقات پایین اجتماع برخاسته بود و در عرصه علم و ادبیات روسیه قرن هجدهم چهره ای شاخص و برجسته به حساب می آمد. میخائیل واسیلیویچ لامانوسوف سرانجام در 15 آوریل 1765م در 54 سالگی درگذشت.
