آیت اللَّه حاج شیخ علی جواهری از علمای بزرگ بروجرد، در سال ۱۲۸۳ ش برابر با ۱۳۲۲ ق در بیت رفیع و با شكوه آیت اللَّه شیخ محمد حسن نجفی صاحب كتاب عظیم جواهرالكلام به دنیا آمد. وی پس از فراگیری مقدمات علوم اسلامی از پدر و دیگر اساتید، به درس حضرات آیات: میرزای نایینی، آقاضیاءالدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی شتافت و همزمان علاوه بر تدریس، به تبلیغ و ترویج شعائر دینی در شهرهای خوزستان پرداخت. آیت اللَّه جواهری پس از سفری كه به ایران داشت به دعوت آیت اللَّه بروجردی كه در آن زمان ساكن بروجرد بود، به آن شهر رفته و سالیان متمادی در آن جا اقامت گزید. ایشان شعر عربی را بسیار روان می سرود و با خط بسیار زیبایش به استنساخ كتب می پرداخت. از ویژگی های این عالم برجسته، زهد و تقوی و تهجّد و مداومت بر ادعیه و نوافل و كثرت مطالعه و نوشتن بود. از تألیفات ایشان می توان از دیوان اشعار، تقریرات درس فقه آیت اللَّه بروجردی و جواهرالعلوم در چهار جلد نام برد. او همچنین از حضرات آیات سیدحسین بروجردی، میرزای نایینی، سید ابوالحسن اصفهانی، سید عبدالهادی شیرازی، سید ابوالقاسم خویی و سید محسن حكیم دارای اجازه اجتهاد بود. آیت اللَّه علی جواهری سرانجام در ۲۷ فروردین ۱۳۷۴ ش برابر با ۱۶ ذی قعده ۱۴۱۵ ق در ۹۱ سالگی در بروجرد به دیار باقی شتافت و در همان شهر به خاك سپرده شد.
