شارْلْ فردریك گائوس، ریاضی دان نابغه آلمانی در 30 آوریل 1777م در شهر بُرونْشویك آلمان به دنیا آمد. وی از كودكی، شوق و استعداد زیادی در ریاضیات داشت؛ به طوری كه در نوزده سالگی بعضی از مسائل ریاضی را كه لاینحل مانده بود كشف كرد. گائوس در 24 سالگی كتاب تجسسات حسابی یا كاوش هایى درباره حساب را نگاشت و در آن تئوری اعداد را بنیان نهاد. گائوس توانست اعلام كند كه با خطكش و پرگار موفق به ترسیم 17 ضلعی منتظم شده كه نخستین پیشرفت در این زمینه پس از دو هزار سال محسوب می شد. بررسی های دانشمندانه او در علم نجوم سبب شدكه درسال 1807م به ریاست رصدخانه گوتینگن برگزیده شود و با طرح برهان های ریاضی خود، مدرك دكترای خود را بگیرد. او در آثار خویش، برخی از دشوارترین مسائل حل نشده را حل كرد و مفاهیم و مسائلی را بیان نمود كه تا یك سده بعد، الگویى برای پژوهش به شمار می رفته و هنوز هم دارای اعتبارند. آنالیز هندسه و عناصر بی نهایت كوچك، رشته های دیگری از ریاضیات بودند كه گائوس به كاوش و مطالعه در آنها پرداخت و به كشفیات مهمی دست یافت. گائوس، در تاریخ علوم یكی از چهره های درخشان به شمار می رود و در ستاره شناسی نیز، الهام بخش بسیاری از منجمان برجسته می باشد. گائوس اكتشافات خود را طی سال های 1796 تا 1814م در نوزده صفحه كه شامل 146 اكتشاف مهم بود، نگاشت كه همین جزوه چند صفحه ای، گنجینه بزرگی بود كه دانشمندان را به كلی حیران نمود. گائوس به افتخارات خود اهمیتی نمی داد و طی سال ها از خانه خارج نمی شد. او تنها در طی 27 سال، فقط یك بار برای شركت در یك كنگره علمی، مسافرت كرد. وی كشفیاتی نیز در نجوم دارد كه او را به عنوان یك منجم مطرح ساخته است، شارل فردریك گائوس سرانجام در 23 فوریه 1855م در 78 سالگی درگذشت.
