آنتوان لاوازیه كاشف و دانشمند شهیر فرانسوی و از بنیان گذاران علم شیمی نوین، در 26 اوت سال 1743م در پاریس به دنیا آمد. وی در ابتدا رشته حقوق را به پایان رساند ولی به دلیل علاقه زیاد به علوم پایه، وارد این عرصه گردید. از این رو از جوانی زیر نظر استادانی ماهر، نجوم، گیاه شناسی و شیمی و زمین شناسی را به خوبی فراگرفت و در 25 سالگی به عضویت فرهنگستان سلطنتی علوم برگزیده شد. از این زمان بود كه تحقیقات خود را بر روی شیمی و فیزیولوژی متمركز نمود و به اكتشافات مهمی نائل آمد. لاوازیه در ضمن تحقیقات خود، هوا را تجزیه كرد و عناصر تشكیل دهنده آن را شناخت. او بدین ترتیب گاز اكسیژن و اهمیت آن را در عمل احتراق كشف نمود و هم چنین موفق شد، هوا را از تركیب عناصر اولیه آن بسازد. او اولین كسی بود كه ثابت كرد حرارتی كه بدن دارد نتیجه احتراق كندی است كه به طور مداوم در بدن ایجاد می شود. به مناسبت همین تحقیقات، او را بنیان گذار علم فیزیولوژی و بیوشیمی می دانند. وی پژوهش ها و آزمایش های گسترده ای در علم شیمی انجام داد آزمایش ها، قانون بقا و پایندگی ماده را به اثبات رسانید. به موجب این اصل، هیچ چیز نه به خودی خود به وجود می آید و نه از بین می رود. این قانون پایه و اساس فرمول های مهم شیمی امروز است و طبق آن اگر دو یا چند عنصر با هم تركیب شوند، عناصر دیگری به وجود می آید كه وزنشان با وزن عناصر اولیه یكی است. لاوازیه نقش اكسیژن را در تنفس جانوران و گیاهان بیان كرد و حرارت بدن را نیز اندازه گیری نمود. او تألیفات زیادی از خود بر جای نهاد كه می توان به آثاری هم چون ثروت های زیرزمینی امپراتوری فرانسه، درباره منابع طبیعی و آب و هم چنین احتراق فسفر و گوگرد اشاره كرد. فعالیت های علمی لاوازیه گاه بر اثر اشتغالات فنی و سیاسی كه از طرف دولت به او ارجاع می شد وقفه و ركود پیدا می كرد. یكی از این ماموریت ها، مسئولیت جمع آوری مالیات مردم فرانسه بود كه به او داده شد. اما پس از انقلاب كبیر فرانسه، بر اثر جو سازی هایى كه علیه این دستگاه صورت گرفت، مسئولان آن به صورت افرادی خون خوار و منفور معرفی شدند كه هم چون زالوهای خون خوار خون مردم را می مكیده اند و از آنها مالیات می گرفته اند. لذا همگی را دستگیر و محاكمه كردند. لاوازیه هم كه نتوانسته بود بی گناهی خود را در این محاكمه جنجالی ثابت كند، محكوم به اعدام شد و سرانجام در روز هشتم مه 1794م، در 51 سالگی به زیر تیغ گیوتین رفت.یكی از دانشمندانِ فرانسه، پس ازمرگ لاوازیه گفت: تنها یك لحظه وقت برای بریدن لاوازیه صرف شد و شاید تایك صد سال، زمان نتواند سر دیگری همانندش به وجود آورد.
مطالب مرتبط
