كشور كامرون در قرون قبل از میلاد مسیح(ع)، محل سكونت اقوام گوناگونی از جمله قوم بانتوست بود. در نیمه دوم قرن پانزدهم میلادی، دریانوردان پرتغالی، رودخانه موجود در این منطقه را كامارونس نامیدند كه در زبان پرتغالی به معنای میگو می باشدكه در آن رودخانه بسیار بود. نام كامرون نیز بعدها از آن كلمه گرفته شد. در قرن های بعد، پیدایش تحولات اقتصادی و شكل گیری این كشور، به نفوذ آلمان در این منطقه انجامید و از ژوئن 1884 م پای آلمان به این منطقه باز شد. سال بعد از آن كنفرانس برلینْ حاكمیت آلمان بر بخشی از كامرون را مورد تأكید قرار داد. اما بخش دیگر كامرون در اختیار انگلستان بود. این وضعیت تا زمان جنگ جهانی اول ادامه داشت. در سال 1918م با حمله متفقین، بخش اعظم این كشور به تصرف فرانسه و قسمت كوچكی در اختیار انگلستان قرار گرفت. كشور افریقایى كامرون مدت ها تحت سلطه استعمار فرانسه و انگلیس بود تا اینكه در 1946م سازمان ملل متحد، تمام خاك این سرزمین را تحت قیمومیت خود در آورد. این قیمومیت در سال 1959م لغو شد و سال بعد كامرون با نام جمهوری كامرون اعلام استقلال كرد. در پی اعلام استقلال، قانون اساسی كامرون از طریق همه پرسی به تصویب رسید و این كشور به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد. كامرون در غرب افریقا و ساحل اقیانوس اطلس واقع است. مساحت آن 475/442 كیلومتر مربع و از جمعیت بیش از 15 میلیونی آن، یك سوم مسیحی و بیش از 21% مسلمانند و درصد باقی مانده نیز پیرو ادیان بومی و افریقایى هستند. سكنه كامرون به زبان فرانسوی و انگلیسی صحبت كرده و دارای ملیت سیاه هستند. پایتخت كامرون یائونده و واحد پول آن، فرانك سی اف آ است. از شهرهای مهم این كشور افریقایی دوآلا، گاروآ و ماروآ است. پیش بینی می شود كه جمعیت كامرون تا سال 2025 در حدود 26/5 میلیون نفر خواهد شد.
