ژرار دو نِروال، شاعر فرانسوی در 22 مه 1808م در پاریس به دنیا آمد. وی در 16 سالگی اولین مجموعه از اشعار خود را منتشر كرد و سال بعد، فاوْسْت اثر معروف یوهان گوته ادیب شهیر آلمانی را به زبان فرانسه ترجمه كرد. با این حال، نروال از بیماری عصبی رنج می برد و این بیماری باعث بستری شدنش در آسایشگاه و متلاشی شدن خانواده اش گردید. نروال پس از بهبودی، سفر بزرگ خود را به مشرق زمین آغاز كرد. وی در این سفر به یونان، مصر، سوریه، لبنان و قسطنطنیه رفت و سفرنامه زیبایى درباره آن نگاشت. نروال از زمانی كه به بحران های عصبی و اختلال های روحی دچار شد، شخصیتی رمانتیك و تقریباً غیرواقعی یافت. متناوباً دچار حمله عصبی می شد و در آسایشگاه های مختلف به سر می برد. آثار او در فواصل دوره های بیماری و بهبود از روح تب آلود و اضطراب های درون او حكایت دارد. این آثار و اشعار، از زیباترین و در عین حال از مبهم ترین اشعار زبان فرانسوی است كه جاذبه شعری و موسیقی كلام آن در ذهن خواننده نفوذی خاص بر جای می گذارد. نروال در طی سال های بعد، آثار متعددی عرضه كرد و به شهرت و موفقیت زیادی دست یافت. وی در ادبیات به عنوان یكی از بنیان گذاران سبك سورئالیسم شناخته می شود. سور رئالیسم شیوه ای ادبی است كه از سال 1920م در فرانسه پیدا شد و مانند مكتب های دیگر دامنه نفوذ خود را به هنرهای دیگر گسترش داد. این مكتب كوشش می كند تا جبر منطقی و قانون علیت را ویران كند. شكستن سدها و گشودن بندها و به عبارت دیگر عصیان در برابر همه چیز، محرك باطنی سورئالیسم است. سور رئالیسم، خود، كاری ذهنی است كه می خواهد با زبان یا قلم یا وسیله دیگر، جریان واقعی عملِ تفكر را بیان كند. طرفداران این مكتب برای برانگیختن و بیرون كشیدن واقعیت كه در اعماق ضمیر پنهان آدمی مدفون شده است، چند وسیله عمل، پیشنهاد می كنند كه ساده ترینِ آنها، نوشتن خود به خود است. منشاء این مكتب را بیش از هر جای دیگر باید در شعر جست وجو كرد زیرا سورئالیست ها می كوشند تا از راه شعر بر اذهان تسلط پیدا كنند. اصول این مكتب عبارتست از: هزل، رؤیا و دیوانگی. آثار نروال او را شخصیتی مبهم و آمیخته از عناصر گوناگون نشان می دهد. در غالب آثارش، روشنایى و تاریكی درهم می آمیزد. از نروال آثار متعددی برجای مانده كه از میان آنها، سیلوی، اورلیا و اوهام، خوانندگان فراوان پیدا كردند. وی در آثار دیگر خود مانند سفر به شرق، ده سال تجربه و مطالعه را با تخیل درهم آمیخته و از منابع عظیم رؤیا و عدم ادراك و بی ارادگی بهره گرفته است. ژرار دو نروال سرانجام در 26 ژانویه 1855م در 47 سالگی به عمر خود پایان داد.
