پس از آغاز جنگ جهانی دوم، موسولینی، نخست وزیر دیكتاتور ایتالیا، حمایت خود را از آلمان اعلام كرد و نُه ماه پس از آن در دهم ژوئن 1940م به فرانسه و انگلستان اعلان جنگ داد. یك ماه پس از اعلان جنگ، در دهم ژوئیه 1940م، موسولینی آشكارا ارتش ایتالیا را وارد صحنه های جنگ كرد و با ایجاد اتحاد محور به همراه آلمان، به گسترده تر شدن ابعاد جنگ ویران گر جهانی، كمك نمود. موسولینی در جبهه فرانسه موفقیتی به دست نیاورد و در حمله به یونان هم با شكست مواجه شد تا این كه نیروهای آلمان وارد معركه شده و یونان را به تصرف خود درآورند. موسولینی سپس متوجه شمال افریقا شد و نیروهای ایتالیا پس از موفقیت های اولیه در سومالی در شرق افریقا و لیبی، با حملات متقابل انگلیس مجبور به عقب نشینی شدند. هرچند پس از این شكست، سپاه آلمان به كمك ایتالیا آمد و متفقین را به عقب راند ولی این پیروزی ها دیری نپایید و از سال 1943م، عقب نشینی این نیروها در تمام جبهه ها آغاز شد. با بركناری موسولینی از نخست وزیری ایتالیا توسط پادشاه این كشور، ایتالیا از صف متحدین خارج شد و به جرگه متفقین پیوست.
مطالب مرتبط
