پیر کورنی، نخستین شاعر دراماتیک و داستانی قرن هفدهم، در ۱۰ مارس ۱۶۰۶میلادی در شهر روان فرانسه به دنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات خود، ابتدا به شغل وکالت دعاوی پرداخت و پس از چندی به نمایش نامه نویسی روی آورد. کورنی بعدها ساکن پاریس شد و زندگی خود را با سختی ادامه داد؛ با این حال از کار دست نکشید و به نوشتن ادامه داد. پیر کورنی به نمایش نامه نویسی علاقه بسیار داشت و در این کار تا آنجا پیشرفت کرد که بعدها پدر نمایش نامه نویسی فرانسه و بنیان گذار تئاتر کلاسیک در این کشور لقب گرفت. کورنی در اشعارش زبانی ساده و روان را به کار می گرفت و به همین دلیل بسیاری از اشعار او به صورت پند در میان مردم فرانسه رواج یافته است. کورنی در نمایش نامه های خود در پی توصیف روح بشر بود و نمایش روح بشر را جای گزین نمایش ظواهر و افعال و حرکات نمود. وی موضوع نمایش نامه های خود را از اساطیر و تاریخ می گرفت. قهرمانان آثار او از معیار عادی زندگی فراتر رفته، انسان هایى شجاع و بشردوست هستند و قدرت اراده و غرور و عقل را تا حد فوق بشر ارائه می دهند. این صفات اخلاقی در آثار کورنی، با غریزه، احساس و سرشت آدمی به کشمکش می پردازند. کورنی در نمایش نامه هایش به جای اظهار ناتوانی و سستی در برابر سرنوشت، آزادی بشر و قدرت اراده او را ترسیم می کرد و انسان برتر و دست یابی به اعتلای بشری را می ستود. کورنی یک شاعر دراماتیک است گرچه چند نمایش نامه کمدی نیز نوشته است ولی شهرت او بیش تر در تراژدی می باشد. او درحقیقت، تراژدی و حتی تئاتر کلاسیک جدید را خلق کرد و خود او آن را به جایى رساند که برخی از آثارش در رأس اشعار دراماتیک زبان فرانسه قرار گرفته اند. کورنی به سبب خلق شخصیت های بزرگ و خصوصیت های عالی تراژدی و به سبب عظمت سبک انشاء، شخصیتی برجسته و ممتاز به شمار می آید. هم چنین تراژدی های کورنی که غالباً شهرت جهانی دارند از عالی ترین نمونه های ادبیات کلاسیک جهان محسوب می شدند. با این حال، کورنی در اواخر عمر در تهی دستی و گمنامی در ۲۶ ژوئیه ۱۶۸۶میلادی در سن هشتاد سالگی درگذشت. اما بعدها با ساخت فیلم و تئاتر از آثار او، شهرت کورنی فراگیر شد. "هوراس"، "سید" و "پولیوکت" از آثار مشهور اوست.
مطالب مرتبط
