پُل ورلَن، شاعر برجسته فرانسوی در 20 ژانویه 1844م در شهر مِس در شمال شرقی فرانسه به دنیا آمد. وی پس از طی تحصیلات خود به محافل ادبی راه یافت و با انتشار مقاله ای تحقیقی درباره یكی از شعرای بزرگ فرانسه، مورد توجه قرار گرفت. ورلن در طول سالیان بعد، فراز و نشیب های متعددی را پشت سر گذاشت؛ با این حال، با انتشار چند اثر ادبی خود از قبیل رومانْسْ های بی كلام، اشعار اتاق زندان، حكمت و توازی، شهرتی به دست آورد. او هم چنین پس از انتشار آثار كامل خود در پنج جلد در سال 1889م، از شهرت و احترامی غیرقابل انكار برخوردار شد و معروفیتی فراتر از كشور فرانسه به دست آورد. اشعار ورلن منعكس كننده زندگی آشفته و پررنج و روح منقلب او بود. تغزل ورلن، تغزل مردی رؤیایى و ناهشیار است كه به صورتی تزلزل آمیز در خود فرو رفته و در سایه روشن وجدانی نا آرام به سر می برد. از سویى، تغزلی سرشار از هیجان های جسمی و از سوی دیگر لبریز از اضطراب های درونی و معنوی. ورلن به زبان شعرْ احساس تازه ای بخشید و حتی الامكان آن را به موسیقی نزدیك ساخت. شعرش از كلام آهنگین و اندیشه اش از ابهام و تلقینات ذهنی برخودار است. از نظر ورلن، فصاحت و صراحت كلام با شعر واقعی سازگار نیست و عجیب است كه شعرهایی این چنین لطیف و پرجاذبه به وسیله كسی خلق شده باشد كه سراسر زندگیش با خشونت و ناهنجاری همراه بوده است. ورلن از شاعران مهم مكتب سمبولیست و نمادگرایی مبتنی بر هنرِ به كار بستن نمادها، به شمار می آید و بهتر از هر شاعر دیگری در این مكتب، توانسته است احساس لطیف و نرم و اندوهی مبهم و اشكی را كه بی دلیل است بیان كند. ورلن هم چنین نفوذ فراوانی بر مكتب سمبولیسم بر جای نهاده است. پُل ورلن كه لقب ملك الشعرای فرانسه را داشت سرانجام در نهم اوت 1896م در 52 سالگی درگذشت.
