فردریك اوژن دلاكْروا، نقاش برجسته فرانسوی در 30 آوریل 1798م در اطراف پاریس به دنیا آمد و استعدادهای هنری خود را از مادرش به ارث برد. وقتی كه اوژن از دایى خود هدیه ای شامل یك جعبه مداد رنگی گرفت، برای كشیدن نقاشی تحریك شد و وارد این هنر گردید. او هرچند در نوجوانی پدر و مادرش را از دست داد و دچار تنگ دستی شد، اما از تلاش دست برنداشت و اولین نمایشگاه نقاشی خود را در سالن پاریس در معرض نمایش قرار داد. در این هنگام مردم او را مسخره كردند، ولی منتقدین، آثار دلاكروا را آثاری بدیع به حساب آوردند. در مدت كوتاهی، هنر او شناخته شد و مورد استقبال قرار گرفت. او از جوانی به مرض مالاریای مزمن دچار بود و این مرض در طول عمر دلاكروا، او را رها نكرد. ولی با این وجود همچنان كار می كرد و آثار متعددی خلق می نمود. دلاكروا مدتی نیز برای الهام از مناظر طبیعی به قلب جنگل های افریقا رفت و شاه كارهای معروفی رسم كرد. وی عقیده داشت كه كار كردنْ منتهای لذت و هیجان در زندگی اوست. او از سحرگاه تا دیر هنگام بدون توقف كار می كرد و هنگامی كه از لذت كار و هیجانش فرو می نشست با خواندن قطعه شعری، نفس تازه می كرد. دلاكروا دارای آثار معروفی است كه قتل عام كیوس، فجایع سیو، آزادی و رهبر مردم از آن جمله است. آثار او اكنون در موزه های بزرگ دنیا در معرض تماشای مردم است. فردریك اوژن دلاكروا سرانجام در سیزدهم اوت 1836م در 38 سالگی درگذشت. منتقدین هنری، او را یكی از افتخارات ملی فرانسه می دانند.
