شناخت فطرت
يعنى حقيقت ذات الهى با عقل قابل شناختن نيست نه مفاهيم صفات. اصولاً کار عقل، درک مفهوم است. عقل يعنى آن قوه اى که مفاهيم کلى را درک مى کند. مصداق را يا بايد به تجربه حسى يافت يا با تجربه درونى که به اصطلاح ما همان علم...
حضرت اميرالمؤمنين(عليه السلام) براى اهل ذكر و كسانى كه زندگيشان را با ياد خدا مى گذرانند و با ياد او مى زيند اوصافى را ذكر مى فرمايد از جمله مى گويد: فَناجهم فى سوهم؛ خدا در باطن و درونشان با آنها...
خداشناسى فطرى به معناى شناخت ذهنى و عقلى فطرى همان است که نوعى دليل دارد ولى دليلى که ذهن براى آن احتياج به تلاش ندارد. کسانى که با منطق آشنا هستند در منطق مى گويند بديهيات ثانويه بر چند قسم تقسيم...
