آیت الله محمدجعفر بن مرتضی انصاری دزفولی معروف به شیخ آقابزرگ در سال 1274ش (1312 ق) در خاندان علم و فضیلت و از نوادگان شیخ مرتضی انصاری در دزفول به دنیا آمد. وی در سن 9 سالگی پدر را از دست داد و در دامن جدّش، نشو و نما داشت. آیت الله انصاری پس از طی مقدمات و سطوح، به درس خارج استادان زمان راه یافت و پس از سالیانی به درجه اجتهاد نائل آمد. ایشان دارای حافظه ای نیرومند بود و قرآن، تعقیبات نماز، دعاهای ماه مبارک رمضان و بسیاری از دعاهای دیگر را از حفظ داشت. این فقیه اصولی و متکلم رجالی و ادیب برجسته، در سال های پایانی عمر خویش، به عنوان مرجع تقلید مردم منطقه، محل مراجعه خاص و عام بود و به همت ایشان، پانزده مسجد و مدرسه در اهواز و حومه ساخته شد. این عالم ربانی از لحاظ نیروی بیان و سخن و دقت نظر و شهامت و علاقه به درس و بحث و تالیف و تصنیف و اخلاق نیکو، بسیار مشهور بود. از آیت الله انصاری، آثار متعدد علمی برجای مانده که شرح بر کفایه سبزواری، حاشیه بر وسیلةُ النّجاة، الذّریعه فی احکام الشَّریعه و شرح مبسوط الفیه از آن جمله اند. این فقیه وارسته سرانجام در نهم شهریور 1330 ش برابر با بیست و هشتم ذی قعده 1370ق در 56 سالگی وفات یافت و پس از تشییعی با شکوه، در جوار مرقد مطهر علی بن مهزیار در اهواز به خاک سپرده شد.
