ملکه الیزابت اول، پادشاه مقتدر بریتانیای کبیر در هفتم سپتامبر سال 1533میلادی به دنیا آمد. وی دختر هنری هشتم بود و در ژانویه سال 1559میلادی طی تشریفاتی در 26 سالگی تاج گذاری کرد. از اولین اقدامات وی، اعلام آزادی اعتقادات مذهبی بود. الیزابت اگرچه راه هرگونه نفوذ پاپ در امور انگلستان را بست اما با ملایمتی که نسبت به کاتولیک ها از خود نشان داد، از بروز جنگی مذهبی در کشور جلوگیری نمود. وی در زمانی سلطنت انگلستان را برعهده گرفت که این کشور در ضعف و آشفتگی به سر می بُرد. از این رو، الیزابت به تقویت نیروهای نظامی انگلیس پرداخت و بزرگ ترین قدرت دریایى جهان را ایجاد کرد. در زمان او دریانوردان و کاشفان این کشور در نواحی وسیعی از قطب شمال تا افریقا و از آسیا تا قاره تازه کشف شده امریکا، سرزمین هایى را به تصرف درآوردند و دامنه امپراتوری بریتانیا را گسترده ساختند. از دیگرحوادث زمان الیزابت اول، وقوع جنگ با اسپانیا، دیگر قدرت مطرح در آن زمان بود که با پیروزی انگلستان به پایان رسید. الیزابت اول سرانجام پس از 70 سال زندگی و 45 سال سلطنتِ همراه با قدرت و مکر و سیاست، در 24 مارس سال 1603میلادی درگذشت. مورخین در این مساله متفق القولند که الیزابت اول یکی از مقتدرترین و سیاست مدارترین و در عین حال تیزهوش ترین و مکارترین حکومت گران جهان بوده است. او معجونی از ظرافت و خشونت و انعطاف و سرسختی بود. اخلاق زنانه وی در کنار رفتاری که گاه از مردان نیز خشن تر بود، نمونه ای از روحیه متضاد وی به حساب می آید. با این حال، دوره سلطنت الیزابت اول دوره شکوفایی فلسفه و هنر و ادبیات در انگلستان محسوب می شود که پس از مرگ وی نیز این شکوفایی ادامه یافت.
