سکوت نباید کرد که با هم برادریم!

سید حسین سیدی
کشتار مسلمانان میانمار

یا صاحب الزمان الغوث و الامان
به یغمـــــا می رود حیثیت زنــان

آوارگی و درد و رنج مردم مسلمام میانمار، دل هر انسان با وجدانی را به در می آورد؛ چه برسد به انسان مسلمان.
مسلمانی که به فرموده قرآن، برادر مسلمان دیگر است. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ؛ جز اين نيست كه همه مؤمنان با هم برادرند.»[1]
تفسیر نمونه در ذیل این آیه می نویسد: «روى اين اصل مهم اسلامى مسلمانان از هر نژاد و هر قبيله، و داراى هر زبان و هر سن و سال، با يكديگر احساس عميق برادرى مى‏ كنند، هر چند يكى در شرق جهان زندگى كند، و ديگرى در غرب. به تعبير ديگر، اسلام، تمام مسلمانها را به حكم يك خانواده مى‏ داند، و همه را خواهر و برادر يكديگر خطاب كرده، نه تنها در لفظ و در شعار كه در عمل و تعهدهاى متقابل نيز همه خواهر و برادرند.»[2]
بنا بر آیه 10 حجرات، همه مسلمانان باید مسلمانان آواره میانمار را برادر خود بدانند. اگر اینگونه باشد، باید مسلمانان نسبت به درد و رنج و مشکلات آنان، واکنش نشان دهند. مگر می شود مسلمانی که دوست دارد زن و بچه او در امنیت باشند، نسبت به امنیت نداشتن زنان مسلمان میانماری، بی تفاوت باشد. آیا می شود اسم خود را مسلمان بگذاریم و از تجاوز به زنان مسلمان در میانمار، خم به ابرو نیاوریم؟ «بنابر گزارش فارس، بادال با تاکید بر اینکه نظامیان میانمار می‌خواهند تمام مسلمانان میانمار را از بین ببرند، افزود نام عملیاتی که ارتش اجرا می‌کند «همه‌ را بکُش و همه را آتش بزن» است.»[3] در ادامه، این مقام بنگلادشی ضمن تقدیر از کمک ایران به مسلمانان آواره میانماری در بنگلادش، برای آوارگان از جهانیان درخواست کمک کرد.
کشورهای مسلمان نباید نظاره گر فجایع میانمار باشند و به طریقهای مختلف، دولت میانمار را متوجه اشتباه فاحش خود کنند. مثلا از طریق سازمانهای اسلامی، تحت فشار قرار دادن دولت میانمار از طریق تجاری و اقتصادی، و احضار سفیر میانمار و اخطار به او و دولت متبوعش و غیره،
کشورهای مسلمان باید این سخن حضرت زینب(سلام الله علیها) را خطاب به یزید، به طور جدی مد نظر قرار دهند. «امن‏ العدل‏ يا بن الطلقاء تخديرك حرائرك و امائك و سوقك بنات رسول الله سبايا، قد هتكت ستورهن و ابديت وجوههن، تحدوا بهن الاعداء من بلد الى بلد و يستشرفهن اهل المناهل و المناقل و يتصفح وجوههن القريب و البعيد، و الدنى و الشريف، ليس معهن من رجالهن ولى و لا من حماتهن حمى؛ اى پسر كسانى كه جدمان (پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در فتح مكه) اسيرشان كرد و سپس آنها را آزاد نمود، آيا از عدالت است كه تو زنان و كنيزان خود را پشت پرده بنشانى و دختران رسول خدا(صلى الله عليه و آله و سلم) را به صورت اسير به اين سو و آن سو بكشانى، پرده آنان را بدرى و روى آنان را بگشايى تا دشمنان آنان را از شهرى به شهرى ببرند و بومى و غريب چشم به آنها دوزند و نزديك و دور، شريف و پست، چهره آنها را بنگرند، از مردان آنها نه پرستارى مانده است و نه ياورى و نه نگهدار و كمك ‏كننده‏ اى.»[4] آیا سران برخی از کشورهای اسلامی به این راضی هستند که زنان آنها پوشیه و نقاب داشته باشند؛ اما از تروریستهایی حمایت کنند که زنان مسلمان را به اسیری می برند، و اینک نیز در قضیه میانمار، سکوتی مرموز و  نابخشودنی در پیش گرفته اند.
ما پیرو عباس و حیدریم!
ما نباید زیاد تحت تاثیر بحثهای سیاسی قرار بگیریم. خدا نکند که انسان مسلمانی از کشور ما با شنیدن وقایع آوارگان میانمار، نه تنها خم به ابرو نیاورد؛ بلکه آن را به بحثهای سیاسی ربط داده و بگوید: به ما چه ربطی دارد. ما خودمان هزار گرفتاری داریم، و از این سخنان منحرف کننده. متاسفانه گاهی از این حرفها شنیده می شود.
ما بیش از هر چیزی باید متوجه باشیم که کشو ما پیرو مولاییست که برای تعرض به یک زن یهودی در سرزمین اسلامی، تاسف شدید می خورد و مُردن مسلمان را از این قضیه، کاری شایسته و بجا می داند.[5]
ما پیرو امام حسینی هستیم که برادر او نماد غیرت و حماسه است. این سالها بیش از هر زمان دیگری، این عبارت زیاد شنیده می شود «کلنا عباسک یا زینب» محرم در پیش است. باید کشور ما با همدردی و کمک به مظلومانِ مسلمان میانمار، غیرت ابوالفضلی خود را نشان دهد.

پی نوشت:
1ـــ آیه 10 حجرات
2ــ تفسير نمونه، ج‏22، ص 172    
3ــ کلیک کنید
4ـــ غم نامه كربلا ، ترجمه اللهوف على قتلى الطفوف، ص 200
5ــ منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خوئى)، ج‏3، ص 389

Share