سیاست مدار لبنانی امین جُمیل پس از کشته شدن برادرش، بشیر جُمیل، به ریاست جمهوری لبنان رسید و حکومت او در نا امن ترین و پر هرج و مرج ترین مقطع تاریخ سیاسی لبنان آغاز شد. امین در اولین روزهای حکومتش با کمک و هدایت نیروهای اشغال گر اسرائیل ی، کشتار فجیعی علیه فلسطینیان مقیم لبنان در دو اردوگاه صبرا و شتیلا به خونخواهی برادرش انجام داد و سپس نیروهای امریکایى و اروپایى را به لبنان دعوت کرد. اما این نیروها نتوانستند در این کشور دوام بیاورند، زیرا یک رشته انفجارهای عظیم علیه مقرّ تفنگ داران امریکایى و فرانسوی و سفارتخانه های آنان و هم چنین انهدام پایگاه صهیونیست ها در شهر صور که با فاصله زمانی اندکی از یک دیگر صورت گرفت، آنان را ناگزیر کرد که یکی پس از دیگری مفتضحانه از لبنان خارج شوند. خروج دسته جمعی فلسطینیان مسلّح از لبنان در پی فاجعه صبرا و شتیلا نیز از حوادث دوران حکومت امین جُمیل بود. وی در اواخر تابستان 1984میلادی نیز با انتصاب میشل عون، رئیس ستاد ارتش لبنان به نخست وزیری کشور، در شرایطی که سلیم الحُصِ مسلمان، نخست وزیر قانونی لبنان بود، دور تازه ای از کشتار و جنایت علیه مسلمانان توسط مسیحیان مارونی لبنان را دامن زد. دوران ریاست جمهوری امین جُمیل تا سال 1988میلادی به طول انجامید.
