إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُكَ بِعَفْوِكَ وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُكَ بِمَغْفِرَتِكَ
ای خدا اگر مرا به جرمم مؤاخذه كنی تو را به عفوت مؤاخذه میكنم و اگر مرا به گناهانم بازخواست كنی تو را به مغفرتت باز خواست كنم
وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّكَ
و اگر مرا به آتش دوزخ بری اهل آتش را آگاه خواهم كرد كه من تو را دوست میداشتم
إِلَهِی إِنْ كَانَ صَغُرَ فِی جَنْبِ طَاعَتِكَ عَمَلِی فَقَدْ كَبُرَ فِی جَنْبِ رَجَائِكَ أَمَلِی
ای خدا اگر در مقابل طاعتت عملم اندك است در مقابل رجاء و امید به كرمت آرزویم بسیار است
إِلَهِی كَیْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِكَ بِالْخَیْبَةِ مَحْرُوماً وَ قَدْ كَانَ حُسْنُ ظَنِّی بِجُودِكَ أَنْ تَقْلِبَنِی بِالنَّجَاةِ مَرْحُوماً
ای خدا چگونه از درگاه لطفت محروم و ناامید برگردم در صورتی كه به جود و احسان تو حسن ظن بسیار داشتم كه به حالم ترحم كرده و عاقبت از اهل نجاتم میگردانی
إِلَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَكْرَةِ التَّبَاعُدِ مِنْكَ
ای خدا عمرم را با درد و غفلت از تو فانی ساختم و بفرسودم جوانیم را در مستی بعد از تو
إِلَهِی فَلَمْ أَسْتَیْقِظْ أَیَّامَ اغْتِرَارِی بِكَ وَ رُكُونِی إِلَی سَبِیلِ سَخَطِكَ
ای خدا پس بیدار نشدم روزگاری را كه مغرور كرمت بودم و به راه سخط و غضبت میرفتم
إِلَهِی وَ أَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ عَبْدِكَ قَائِمٌ بَیْنَ یَدَیْكَ مُتَوَسِّلٌ بِكَرَمِكَ إِلَیْكَ
ای خدا من بنده تو و فرزند بنده توام كه در پیشگاه حضورت ایستادهام و كرم و رحمتت را بسویت وسیله خود قرار دادهام
إِلَهِی أَنَا عَبْدٌ أَتَنَصَّلُ إِلَیْكَ مِمَّا كُنْتُ أُوَاجِهُكَ بِهِ مِنْ قِلَّةِ اسْتِحْیَائِی مِنْ نَظَرِكَ
ای خدا منم بندهای كه به عذر خواهی به درگاهت آمدهام از اعمال زشتی كه بواسطه قلت حیا به حضورت و در نظرت بجا آوردهام
وَ أَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْكَ إِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِكَرَمِكَ
و از تو عفو و بخشش میطلبم كه عفو وصف كرم توست
إِلَهِی لَمْ یَكُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِكَ إِلاَّ فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِكَ
ای خدا من قدرتی كه از معصیت باز گردم ندارم مگر آنكه تو به عشق و محبت مرا بیدار گردانی
وَ كَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَكُونَ كُنْتُ فَشَكَرْتُكَ بِإِدْخَالِی فِی كَرَمِكَ وَ لِتَطْهِیرِ قَلْبِی مِنْ أَوْسَاخِ الْغَفْلَةِ عَنْكَ
یا آنكه چنانكه تو میخواهی باشم و شكر تو گویم چون مرا به كرمت داخل كردی و قلبم را از پلیدیهای غفلت پاك و پاكیزه گردانیدی
إِلَهِی انْظُرْ إِلَیَّ نَظَرَ مَنْ نَادَیْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ اسْتَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِكَ فَأَطَاعَكَ
ای خدا از لطف به حال من چنان بنگر كهبه كسی كه او را خواندی و اجابت كرد و به كار طاعت واداشتی و اطاعتت نمود مینگری
یَا قَرِیباً لاَ یَبْعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ یَا جَوَاداً لاَ یَبْخَلُ عَمَّنْ رَجَا ثَوَابَهُ
ای نزدیكی كه هرگز دور از آنكه فریفته توست نمیشوی و ای با جود و كرمی كه هرگز بخل بر آنكه امید احسانت دارد نمیكنی
إِلَهِی هَبْ لِی قَلْباً یُدْنِیهِ مِنْكَ شَوْقُهُ وَ لِسَاناً یُرْفَعُ إِلَیْكَ صِدْقُهُ وَ نَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنْكَ حَقُّهُ
ای خدا به من دلی عطا كن كه مشتاق مقام قرب تو باشد و زبانی كه سخن صدقش بسوی تو بالا رود و نظر حقیقتی كه تقرب تو جوید
إِلَهِی إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاَذَ بِكَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوكٍ (مَمْلُولٍ)
ای خدا آنكه به تو معروف شد هرگز مجهول و بینام نشود و هر كه به تو پناه آورد هرگز خوار نگردد و هر كه تو به او توجه كنی بنده دیگری نشود
إِلَهِی إِنَّ مَنِ انْتَهَجَ بِكَ لَمُسْتَنِیرٌ وَ إِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِكَ لَمُسْتَجِیرٌ وَ قَدْ لُذْتُ بِكَ یَا إِلَهِی
ای خدا هر كه به تو راه یافت روشن شد و هر كه به تو پناه برد پناه یافت و من به درگاه تو پناه آوردهام پس تو ای خدا
فَلاَ تُخَیِّبْ ظَنِّی مِنْ رَحْمَتِكَ وَ لاَ تَحْجُبْنِی عَنْ رَأْفَتِكَ
حسن ظن مرا به رحمتت نومید مساز و از فروغ رأفت و عنایتت مرا محجوب مگردان
إِلَهِی أَقِمْنِی فِی أَهْلِ وَلاَیَتِكَ مُقَامَ مَنْ رَجَا الزِّیَادَةَ مِنْ مَحَبَّتِكَ
ای خدا مرا در میان اولیاء خود مقام آنكس را بخش كه به امید زیاد شدن محبت توست
إِلَهِی وَ أَلْهِمْنِی وَلَهاً بِذِكْرِكَ إِلَی ذِكْرِكَ وَ هِمَّتِی فِی رَوْحِ نَجَاحِ أَسْمَائِكَ وَ مَحَلِّ قُدْسِكَ
ای خدا و مرا واله و حیران یاد خود برای یاد خود گردان و همتم را بر نشاط و فیروزی در اسماء خود و مقام قدس خویش موقوف ساز
إِلَهِی بِكَ عَلَیْكَ إِلاَّ أَلْحَقْتَنِی بِمَحَلِّ أَهْلِ طَاعَتِكَ وَ الْمَثْوَی الصَّالِحِ مِنْ مَرْضَاتِكَ
ای خدا به ذات پاكت و به حقی كه تو را بر خلق است قسم كه مرا به اهل طاعتت ملحق ساز و منزل شایسته از مقام رضا و خوشنودیت عطا فرما
فَإِنِّی لاَ أَقْدِرُ لِنَفْسِی دَفْعاً وَ لاَ أَمْلِكُ لَهَا نَفْعاً
كه من قادر نیستم دفع شری از خود یا جلب نفعی برای خود كنم
إِلَهِی أَنَا عَبْدُكَ الضَّعِیفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوكُكَ الْمُنِیبُ فَلاَ تَجْعَلْنِی مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَكَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِكَ
ای خدا من بنده ضعیف گنهكار و مملوك تایب پر عیب و نقص توام پس مرا از آنان كه روی از آنها میگردانی و به غفلت از عفوت محجوب شدند قرار مده
إِلَهِی هَبْ لِی كَمَالَ الاِنْقِطَاعِ إِلَیْكَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْكَ
ای خدا مرا انقطاع كامل بسوی خود عطا فرما و روشن ساز دیدههای دل ما را به نوری كه به آن نور تو را مشاهده كند
حَتَّی تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَی مَعْدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدْسِكَ
تا آنكه دیده بصیرت ما حجابهای نور را بر دردو به نور عظمت واصل گردد و جانهای ما به مقام قدس عزتت در پیوندد
إِلَهِی وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ نَادَیْتَهُ فَأَجَابَكَ وَ لاَحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلاَلِكَ فَنَاجَیْتَهُ سِرّاً وَ عَمِلَ لَكَ جَهْراً
ای خدا مرا از آنان قرار ده كه چون او را ندا كنی تو را اجابت میكند و چون به او متوجه شوی از تجلی جلال و عظمتت مدهوش میگردد پس تو با او در باطن راز میگویی و او به عیان به كار تو مشغول است
إِلَهِی لَمْ أُسَلِّطْ عَلَی حُسْنِ ظَنِّی قُنُوطَ الْإِیَاسِ وَ لاَ انْقَطَعَ رَجَائِی مِنْ جَمِیلِ كَرَمِكَ
ای خدا بر حسن ظنم به تو یأس و ناامیدی مسلط مساز و دست امیدم از دامن كرم نیكویت جدا مگردان
إِلَهِی إِنْ كَانَتِ الْخَطَایَا قَدْ أَسْقَطَتْنِی لَدَیْكَ فَاصْفَحْ عَنِّی بِحُسْنِ تَوَكُّلِی عَلَیْكَ
ای خدا اگر خطاهایم مرا نزد تو پس و خوار گردانیده هم بواسطه حسن اعتمادم به تو از من عفو كن
إِلَهِی إِنْ حَطَّتْنِی الذُّنُوبُ مِنْ مَكَارِمِ لُطْفِكَ فَقَدْ نَبَّهَنِی الْیَقِینُ إِلَی كَرَمِ عَطْفِكَ
ای خدا اگر گناهانم مرا از لطف و كرامتهایت دور كرده مقام یقینم مرا به كرم و عطوفتت تذكر میدهد
إِلَهِی إِنْ أَنَامَتْنِی الْغَفْلَةُ عَنِ الاِسْتِعْدَادِ لِلِقَائِكَ فَقَدْ نَبَّهَتْنِی الْمَعْرِفَةُ بِكَرَمِ آلاَئِكَ
و اگر غفلت مرا از مهیای لقای تو شدن به خواب غرور افكند معرفتم به نعمتهای بزرگوارت بیدار میگرداند
إِلَهِی إِنْ دَعَانِی إِلَی النَّارِ عَظِیمُ عِقَابِكَ فَقَدْ دَعَانِی إِلَی الْجَنَّةِ جَزِیلُ ثَوَابِكَ
ای خدا اگر عقاب و انتقام تو مرا به آتش دوزخ خواند ثواب و عنایتت مرا بسوی بهشت ابد دعوت كرد
إِلَهِی فَلَكَ أَسْأَلُ وَ إِلَیْكَ أَبْتَهِلُ وَ أَرْغَبُ وَ أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
ای خدا پس من هر چه بخواهم از تو درخواست میكنم و به درگاه كرمت با ناله و زاری و شوق و رغبت مینالم و از تو میطلبم كه درود فرستی بر محمد (صلی الله علیه و آله) و آل محمد
وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدِیمُ ذِكْرَكَ وَ لاَ یَنْقُضُ عَهْدَكَ وَ لاَ یَغْفُلُ عَنْ شُكْرِكَ وَ لاَ یَسْتَخِفُّ بِأَمْرِكَ
و مرا از آنان قرار دهی كه دایم به یاد تواند و هرگز عهد تو نشكنند و شكر و سپاست را لحظهای فراموش نكنند و امرت را سبك نشمرند
إِلَهِی وَ أَلْحِقْنِی بِنُورِ عِزِّكَ الْأَبْهَجِ فَأَكُونَ لَكَ عَارِفاً وَ عَنْ سِوَاكَ مُنْحَرِفاً وَ مِنْكَ خَائِفاً مُرَاقِباً
ای خدا و مرا به نور مقام عزتت كه بهجت و نشاطش از هر لذت بالاتر است در پیوند تا آنكه شناسای تو باشم و از غیر تو رو بگردانم و از تو ترسان و مراقب فرمان باشم
یَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیماً كَثِیراً
ای خدای صاحب جلال و بزرگواری و درود خدا بر رسولش محمد (صلی الله علیه و آله) و بر اهل بیت پاكش و سلام و تحیت بسیار باد.
و این از مناجاتهای جلیل القدر ائمة علیهم السلام است و بر مضامین عالیه مشتمل است و در هر وقت كه حضور قلبی باشد خواندن آن مناسب است.
«والسلام علیكم و رحمة الله و بركاته»
منبع: لب المیزان
..........................................
پی نوشت ها:
1 - مصباح المتهجد، ج 2، ص 825
2 - مصباح المتهجد، ج 2، ص 825
3 - من لا یحضره الفقیه، ج2 ، ص93
4 - الوسائل، ج 8 ، ص 104
5 - أمالی الصدوق، ص 23 - المجلس السابع ثواب الاعمال، ص86
6- حضرت صادقu می فرمودند: پدرم بین روزه ی ماه شعبان و رمضان یک روز – و بنا بر حدیث دیگر دو روز – فاصله می انداخت. (ثواب الأعمال، ص 84)
7 - أمالی صدوق، ص 11 - روضة الواعظین و بصیرة المتعظین، ج2 ، ص 402
8 - أمالی الصدوق، ص19، المجلس السادس
9 - صلوات ماه شعبان بر پیامبر و آل او که در وقت زوال ( ظهر ) ودرشب نیمه شعبان خوانده می شود
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمد و آلش
شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَ مَوْضِعِ الرِّسَالَةِ وَ مُخْتَلَفِ الْمَلاَئِكَةِ وَ مَعْدِنِ الْعِلْمِ وَ أَهْلِ بَیْتِ الْوَحْیِ
كه درخت نبوتند و محل رسالت و جایگاه رفت و آمد فرشتگان و معدن علم و حكمت و خاندان وحیاند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمد (صلی الله علیه و آله) و آلش
الْفُلْكِ الْجَارِیَةِ فِی اللُّجَجِ الْغَامِرَةِ یَأْمَنُ مَنْ رَكِبَهَا وَ یَغْرَقُ مَنْ تَرَكَهَا
كه آنان كشتی دریای معرفتند و روان در اعماق آن دریا هر كس بر آن كشتی در آید از غرق ایمن است و هر كس در نیاید بدریای هلاكت غرق خواهد شد
الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مَارِقٌ وَ الْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ وَ اللاَّزِمُ لَهُمْ لاَحِقٌ
هر كس بر آنها تقدم جوید از دین خارج شود و هر كس از آنان عقب ماند نابود گردد و هر كس همراه آنان باشد ملحق به آنها خوهد شد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمد و آلش
الْكَهْفِ الْحَصِینِ وَ غِیَاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَكِینِ وَ مَلْجَإِ الْهَارِبِینَ وَ عِصْمَةِ الْمُعْتَصِمِینَ
كه حصار محكم امتند و فریادرس بیچارگان و درماندگان و پناه گریختگانو نگهبان عصمت طلباناند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمد (صلی الله علیه و آله) و آلش
صَلاَةً كَثِیرَةً تَكُونُ لَهُمْ رِضًی وَ لِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَدَاءً وَ قَضَاءً بِحَوْلٍ مِنْكَ وَ قُوَّةٍ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ
درود بسیار كه آن درود موجب خشنودی آنها باشد و ادای حق آنها بر ما شود به حول و قوه تو ای خدای عالمیان
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمد (صلی الله علیه و آله) و آلش
الطَّیِّبِینَ الْأَبْرَارِ الْأَخْیَارِ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ حُقُوقَهُمْ وَ فَرَضْتَ طَاعَتَهُمْ وَ وِلاَیَتَهُمْ
كه پاكان و نیكان و برگزیدگان عالمند كه بر ما واجب كردی حقوقشان را و طاعت و محبتشان را فرض نمودی
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
خدایا درود فرست بر محمد و آلش
وَ اعْمُرْ قَلْبِی بِطَاعَتِكَ وَ لاَ تُخْزِنِی بِمَعْصِیَتِكَ
و قلب مرا به طاعتت پر نور و معمور ساز و مرا به عصیان خود رسوا و خوار مگردان
وَ ارْزُقْنِی مُوَاسَاةَ مَنْ قَتَّرْتَ عَلَیْهِ مِنْ رِزْقِكَ بِمَا وَسَّعْتَ عَلَیَّ مِنْ فَضْلِكَ
و روزیم كن كه مواسات كنم با فقیران كه رزقشان تنگ نمودی به وسعتی كه از فضل و كرمت به من عطا كردی
وَ نَشَرْتَ عَلَیَّ مِنْ عَدْلِكَ وَ أَحْیَیْتَنِی تَحْتَ ظِلِّكَ
تا عدالت تو را منتشر گردانم و مرا زنده بدار در سایه عنایتت
وَ هَذَا شَهْرُ نَبِیِّكَ سَیِّدِ رُسُلِكَ شَعْبَانُ الَّذِی حَفَفْتَهُ مِنْكَ بِالرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ
و این است شعبان ماه رسولت سید پیغمبران كه این ماه را به رحمت و رضا و خوشنودیت در پوشیدهای
الَّذِی كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ (سَلَّمَ) یَدْأَبُ فِی صِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ
و رسولت صلی الله علیه و آله و سلم جهد و كوشش بسیار به نماز و روزه
فِی لَیَالِیهِ وَ أَیَّامِهِ بُخُوعاً لَكَ فِی إِكْرَامِهِ وَ إِعْظَامِهِ إِلَی مَحَلِّ حِمَامِهِ
در شبها و روزهای این ماه داشت و برای فروتنی به درگاه تو این ماه را تا به آخر محترم و گرامی میداشت
اللَّهُمَّ فَأَعِنَّا عَلَی الاِسْتِنَانِ بِسُنَّتِهِ فِیهِ وَ نَیْلِ الشَّفَاعَةِ لَدَیْهِ
ای خدا پس تو ما را هم یاری فرما بر پیروی سنتش و به شفاعتش نایل گردان
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْهُ لِی شَفِیعاً مُشَفَّعاً وَ طَرِیقاً إِلَیْكَ مَهْیَعاً
خدایا و حضرتش را برای من شفیع مقبول الشفاعه قرار ده و طریق مستقیم هموار بسوی خود گردان
وَ اجْعَلْنِی لَهُ مُتَّبِعاً حَتَّی أَلْقَاكَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَنِّی رَاضِیاً وَ عَنْ ذُنُوبِی غَاضِیاً
و مرا پیرو آن بزرگوار ساز تا روزی كه تو را ملاقات میكنم كه روز قیامت است در آن روز از من خوشنود باشی و از گناهانم چشم پوشی
قَدْ أَوْجَبْتَ لِی مِنْكَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّضْوَانَ وَ أَنْزَلْتَنِی دَارَ الْقَرَارِ وَ مَحَلَّ الْأَخْیَارِ
در حالی كه لطف و رحمتت را بر من حتم فرموده و مرا در منزل همیشگی بهشت ابد كه محل خوبان است منزل دهی.
مطالب مرتبط
