جولیوس کامْبارایکه نایرِرِه(Julius Kambarage Nyerere)، رئیس جمهور پیشین تانزانیا، یکی از 26 فرزند رئیس یک قبیله تانزانیایى بود که در سال 1922 میلادی متولد شد، وی پس از طی تحصیلات خود، در ابتدا به تدریس پرداخت تا این که در سال 1955میلادی وارد عرصه سیاسی گردید و حزب اتحادیه ملی افریقایى تانزانیا را تشکیل داد. این حزب به سرعت توانست نفوذ اجتماعی فراوانی به دست آورد و در مبارزات استقلال طلبانه مردم تانگانیکا که بخشی از تانزانیای کنونی است به پیروزی رسد. نایرره در سال 1961میلادی، با استقلال تانگانیکا از سلطه استعماری انگلیس به نخست وزیری رسید و در سال بعد، رئیس جمهور تانگانیکا شد. با تلاش وی، تانگانیکا و جزیره زنگبار در سال 1964میلادی، متحد شده و جمهوری تانزانیا را تشکیل دادند. وی هم چنین از این زمان رئیس جمهوری تانزانیا شد. جولیوس نایرره در سال های قبل از استقلال زیمبابْوه، از جمله پایگاه های اصلی آموزش چریک های مخالف حکومت تحت الحمایه انگلیس در آن کشور بود. در سال 1978میلادی، با حمله اوگاندا به خاک تانزانیا، جنگ میان دو کشور در گرفت. اما ژولیوس نایرره با فرماندهی خود توانست به سرعت نیروهای اوگاندایى را سرکوب کند و با اخراج آنان از کشور، نیروهای خود را وارد اوگاندا نماید که به سرنگونی دولت وقت و تشکیل دولت جدیدی منجر شد. نایرره تا 5 نوامبر 1985میلادی، به مدت 24 سال رئیس جمهور تانزانیا بود و در این تاریخ از قدرت کناره گرفت، با این حال وی تا زمان مرگ، در تانزانیا و جنوب و شرق افریقا از نفوذی فراوان برخوردار بود. جولیوس نایرره در دوران رهبری خود بر تانزانیا، ضمن حفظ روابط نزدیک با انگلستان و عضویت در جامعه کشورهای مشترک المنافع انگلیس، اصول اقتصاد سوسیالیستی را در این کشور افریقایى پیاده کرد و به کمک کشورهای سوسیالیستی، صنایع سبک و راه های ارتباطی تانزانیا را توسعه داد. ولی تجربه اقتصاد دولتی در این کشور نیز مانند سایر کشورهای سوسیالیست موفق نبود و مدتی پس از کنار رفتن ژولیوس نایرره از قدرت، این کشور به سوی اقتصاد آزاد روی آورد. جولیوس کامبارایکه نایرره سرانجام در 14 اکتبر سال 1999میلادی، در هفتاد و هشت سالگی درگذشت.
