ملا عبدالله بن حسین تُستَری (شوشتری)از علماء، فقها و محدثین نامی امامیه و از پرورش یافتگان حوزه ی درس مقدس اردبیلی می باشد. وی بسیار عابد و زاهد بود؛ نمازهای نافله ی شبِ وی هرگز ترک نمی شد و بیشتر ایام را به روزه داری صرف می نمود. در خوراک و پوشاک بسیار قانع بود و از لذایذ دنیوی دوری می کرد. مجلسی اول که از شاگردان وی می باشد درباره مولی می گوید: "او نسبت به من و تمامی مؤمنین به منزله ی پدری مهربان بود و از ایشان کرامات بسیاری مشاهده گشته است." مولی بر خلاف سایر علما فقط به تدریس اشتغال داشت و شاگردان برجسته ای را به جامعه ی شیعه عرضه نمود. از جمله ی این شاگردان: علامه مجلسی اول، شیخ بهایی و میرزا محمد نایینی می باشند. کتاب التَتْمیم لشرحِ الشّیخ نورالدین عَلی قواعد الحلی در هفت جلد و کتاب خَواص القرآن و نیز جامع الفواید از آثار اوست. ملا عبدالله تستری در 26 محرم سال 1021 یا 1023 هجری قمری وفات یافت و میرداماد بر جنازه اش نماز خواند و در کربلا مدفون شد.
مطالب مرتبط
