شیخ الفقهاء و المجتهدین حضرت آیت الله العظمی شیخ محمدعلی اراکی در سال 1273هجری شمسی (1312 هجری قمری) در اراک به دنیا آمد. ایشان از یازده سالگی به طور جدی و به شوق فراگیری علوم اسلامی، نزد استادان برجسته عصر خود حاضر شد. این عالم برجسته از محضر علمای بزرگی همچون آیات عظام؛ سیدعبدالکریم حائری یزدی و محمدتقی خوانساری کسب فیض کرد و سپس خود به تدریس پرداخت. آیت الله اراکی در طی 35 سال تدریس، پیچیده ترین مباحث علمی را با گفتاری شیوا و بیانی رسا مطرح و آنها را به آسانی تفهیم می کرد. حضرات آیات محمدتقی ستوده، علی پناه اشتهاردی، جلال طاهرشمس گلپایگانی، محسن حرم پناهی، محمدعلی علوی گرگانی، سیدمحسن خرازی، علی کریمی جهرمی، رضا استادی، مرتضی مقتدایی، محمدتقی مصباح یزدی و ده ها عالم فرزانه دیگر از جمله تربیت یافتگان محفل درس آیت الله اراکی بودند. آیت الله اراکی همچنین در مراحل مختلف، از انقلاب اسلامی، حمایت و پشتیبانی می نمود و علاقه ای ویژه به حضرت امام خمینی داشت. از این عالم و فقیه برجسته، آثار بسیاری برجای مانده است که رساله فی الاجتهاد و التقلید و حاشیه بر عروةالوثقی از آن جمله اند. سرانجام این فقیه سترگ در هشتم آذر ماه سال 1373ه.ش برابر با 25 جمادی الثانی سال 1415 ه.ق در یکصد سالگی دار فانی را وداع گفت و پس از تشییعی بسیار با شکوه، پیکر ایشان در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) در جوار اساتیدش به خاک سپرده شد.
