آیت الله جواد سلطان القُرّائی تبریزی در سال 1280 هجری شمسی(1319 هجری قمری) در خاندانی با پیشینه چهار صد ساله در علم و فقاهت در تبریز به دنیا آمد. وی پس از فراگیری دروس مقدماتی و سطوح، در محضر درس خارج آیات عظام میرزا صادق آقا تبریزی و سید ابوالحسن انگجی حاضر شد و به دلیل هوش سرشار و حافظه قوی و پشتکار فراوان، در حدود 25 سالگی به اجتهاد دست یافت. آیت الله سلطان القرائی در ادامه تحقیق، تتبع و مطالعات خویش، رهسپار عتبات عالیات، مکه، مدینه، بیروت، دمشق و استانبول شد و علاوه بر استنساخ کتاب های خطی و چاپی، مجموعه های فراوانی را نگاشت. ایشان علاوه بر آگاهی کامل از علوم فقه، اصول، ادب فارسی و عربی، حدیث و رجال، در تاریخ، جغرافیا، هیئت و نجوم و ریاضی نیز متبحر بود. ایشان همچنین به مدت بیش از نیم قرن، نماز جمعه را در یکی ازمساجد تبریز اقامه می کرد. حاشیه بر عروة الوثقی، کتاب الطهاره و دیوان اشعار از جمله آثار ایشان می باشند. آن فقیه والامقام سرانجام پس از عمری کوشش در جهت اعلای کلمه توحید و تعظیم شعائر الهی در دهم آذرماه سال 1376 ه.ش برابر با آخر رجب سال 1418 ه.ق در 96 سالگی چشم از جهان فرو بست و به موالیان طاهرینش پیوست.
