لزوم معرفت نفس

شناخت نفس 
 کلید سعادت دو جهانی، شناختن نفس است؛ زیرا وقتی انسان خودش را بشناسد،این شناخت او را برای شناخت پروردگارش کمک می کند... و از حضرت رسول صلی الله علیه و آله نقل شده است که فرمودند: هرکس نفس خود را بشناسد پس قطعاً پروردگار خویش را شناخته .[1] و معلوم است که هر کس که نتواند خودش را بشناسد، چگونه می‌تواند دیگری را بشناسد؟ زیرا که هیچ چیز به تو نزدیک‌تر از تو نیست، چون خود را نشناسی، دیگری را چگونه  می توانی بشناسی؟ 
تو که در علم خود زبون باشی 
عارف کردگار چون باشی؟[2]
گوهری از عالم ملکوت 
شناختن خود موجب شوق به دست آوردن کمالات و تهذیب اخلاق و باعث سعی در دفع رذایل می‌گردد؛ زیرا که آدم بعد از اینکه حقیقت خود را شناخت و فهمید که حقیقت او گوهری است از عالم ملکوت که به این عالم جسمانی آمده است به این فکر می افتد که: چنین گوهر شریفی را عبث و بی فایده به این عالم نفرستاده‌اند و به همین خاطر در صدد به دست آوردن فایده‌هایی که از اتصال نفس به بدن بوجود می‌آید می‌گردد و خود را به تدریج به هدف شریفی که می‌داند می‌رساند. [3]
در جستجوی حقیقت 
انسان باید دنبال حقیقت خود باشد تا بفهمد چیست و از کجا به وجود آمده و به کجا خواهد رفت؛ و برای چه هدفی به این دنیا آمده و برای چه چیزی خلق شده و اعضاء و جوارح بدنش را به چه علتی به او داده‌اند و چرا به او قدرت انجام امور داده شده ....؟ 
و انسان باید بداند که سعادتش در چیست و از چیست و نابودی و هلاکتش در چیست؟[4]

پی نوشت:
[1] بحارالانوار، ج 2، ص 32.
[2] معراج السعاده،17
[3] همان، ص 17
[4] همان، ص 18