آیت الله سیدتقی طباطبایی متولد سال 1301 هجری قمری در کنار آیت الله العظمی سیستانی و آیت الله میرزا علی فلسفی یکی از سه نفری است که آیت الله العظمی خویی در زمان حیات خود اجتهاد وی را به صورت کتبی اعلام و تایید کرد.
سیدتقی طباطبایی قمی(مشهور به حاج آقا تقی قمی) در اسفند ماه سال ۱۳۰۱ ه.ش در شهر مشهد به دنیا آمد. پدر او سیدحسین طباطبایی قمی از مراجع بزرگ تقلید بود که سال ها مرجعیت عام حوزه های علمیه را بر عهده داشت و در پی ابراز مخالفت با فرمان رضا شاه مبنی بر کشف حجاب اجباری زنان در سال ۱۳۱۴ ه.ش(۱۹۳۶ میلادی) ناچار به ترک ایران و اقامت در عراق شد.
وی مقدمات را نزد پدر خود فرا گرفت و سپس به همراه پدر به کربلا و نجف رفت. وی چندین سال از محضر آیات عظامی چون مرحوم سیدمحمدهادی میلانی، سیدعبدالهادی شیرازی، حسین حلی، محمدکاظم شیرازی، محمدعلی کاظمینی بروجردی و به خصوص سیدابوالقاسم خویی استفاده کامل نمود و به درجه اعلای علم، فقاهت، حکمت، فلسفه و رجال دست یافت.
پس از رسیدن به درجات عالی اجتهاد، وی شروع به تدریس در متون فقه و اصول در نجف پرداخت و سپس در مسجد هندی در حوزه علمیه نجف شروع به تدریس خارج فقه و اصول کرد.
بر طبق اسناد موجود آیت الله العظمی سیدابوالقاسم خویی در زمان حیات و با وجود داشتن شاگران زیاد، تنها برای سه نفر از شاگردانشان اجازه کتبی اجتهاد صادر کردند. نخستین اجازه به میرزا علی فلسفی در ذی القعده ۱۳۸۰ ه.ق اختصاص داشت. دومین اجازه کتبی در ذی الحجه همان سال به آیت الله العظمی سیستانی داده شد و اجازه سوم نیز برای آیت الله تقی قمی نوشته شد.
به گفته صاحب خویی فرزند آیت الله خویی، به جز این سه نفر هیچ فرد دیگری از سوی پدرش اجازه اجتهاد دریافت نکرده است.
در پی اخراج تعداد کثیری از روحانیان بزرگ توسط رژیم بعث عراق از نجف، وی نیز به ناچار در سال در سال ۱۳۵۹ مجبور به ترک نجف شد. وی سپس به شهر قم رفت و مشغول به تدریس فقه و اصول در حوزه علمیه قم شد. از آن تاریخ تا کنون وی همچنان در شهر قم سکونت دارد.
آیت الله طباطبایی قمی تالیفات متعددی بر جای گذاشته است که عمدتاً به زبان عربی نوشته شده است و تعدادی از آن ها به زبان های فارسی و انگلیسی هم برگردانده شده.
آیت الله سیدتقی طباطبایی قمی از مراجع تقلید شیعه درروز ششم آبان ماه سال ۱۳۹۵ ه.ش در کربلا دار فانی را وداع گفت.
