پناه بر خدا از اینگونه روزه داری...

سید حسین سیدی
روزه داری
شخص روزه دار باید مواظب باشد که چشم و گوش و زبان او هم روزه دار باشد.

اگر چه روزه داری یکی از عبادات بزرگ است، اما این عبادت بزرگ، طبعا وظایف بزرگی نیز بر دوش روزه دار خواهد افکند.
حضرت زهرا(سلام الله علیها) در حدیثی تکان دهنده، در مورد روزه گرفتن کم اثر می فرماید: «ما یَصَنَعُ الصّائِمُ بِصِیامِهِ إذا لَمْ یَصُنْ لِسانَهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ وَ جَوارِحَهُ؛ روزه دارى كه زبان و گوش و چشم و دیگر اعضاء و جوارح خود را كنترل ننماید؛ هیچ سودى از روزه خود نمى برد.»[1] این حدیث تکان دهنده، گویای این مطلب است که عبادتی مثل روزه داری باید بر اخلاق و رفتار یک مسلمان، تاثیر مثبت بگذارد؛ زیرا به فرموده امام باقر(علیه السلام) مسلمان کسی است که مردم از دست و زبان او آسوده باشند[2] و این نکته باید در ماه رمضان، خود را بیش از پیش نشان دهد.
مرحوم فیض کاشانی رحمة الله علیه در کتاب محجة البیضاء خویش تقسیماتی قائل است و روزه آنان را به سه درجه تقسیم نموده است:
«1- صوم العموم
2- صوم الخصوص
3- صوم خصوص الخصوص
اما صوم العموم، و آن نگهداشتن شکم و فرج از حرام و شهوات نامشروع می ‏باشد که آن امساک از تمامی خوردنیها و آشامیدنی‏ها و مفطرات دیگر است که از اذان صبح تا اذان مغرب کل چیزهائی که روزه را باطل می ‏نماید اجتناب نموده، و روزه خویش را باطل نمی ‏گرداند.
و اما صوم الخصوص، و آن نگهداشتن گوش و چشم و زبان و دست و پا و سایر جوارح از کل معاصی و گناهان است.»
اگر چه همه اعضا و جوارح انسان، باید روزه دار باشند، اما شاید چشم، ویژه باشد. «چشم»ی که این روزها با وجود فضای مجازی مخرب، و دیگر محرک های بیرونی، تصاویر زیادی برای به حرام کشاندن آن وجود دارد.
خدا به همه ما توفیق روزه داری کامل را بدهد و توفیق دهد که چشم و گوش و زبان ما در مسیر فرمان او باشند.

پی نوشت:
1ــ بحارالا نوار، ج 93، ص295.
2ــ «المسلم من سلم المسلمون من لسانه و يده؛ مسلمان كسى است كه مسلمانان از زبان و دست او در آسايش باشند.» بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏64 ؛ ص354.

Share