دشمنانی دوست نما و شاه مخلوع
26 دی ماه 57 سالروز فرار محمد رضا شاه پهلوی از کشور است. شاهی که علیرغم وابستگی همه جانبه او به آمریکا و تکیه بر قدرت پوشالی این دولت جنگ افروز، در مقابل اراده مردم، تسلیم شد و ذلیلانه از کشور رفت. بدون شک این گونه سرنوشت تلخ، باید درس عبرت برای کسانی باشد که چه آگاهانه و چه نا آگاهانه در جهت خواسته های اجانب حرکت می کنند.
دشمنانی دوست نما
شاه ایران دل به دوستی کسانی بسته بود که او را فقط برای منافع خود دوست داشتند و لا غیر. آنها دشمنانی دوست نما بودند و هستند که به هیچ کس رحم نمی کنند. این نوع رفتار دشمنان اسلام، در قرآن مورد توجه قرار گرفته است: «هَأَنتُمْ أُوْلَاءِ تحُبُّونهَمْ وَ لَا يحُبُّونَكُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْكِتَابِ كلُّهِ وَ إِذَا لَقُوكُمْ قَالُواْ ءَامَنَّا وَ إِذَا خَلَوْاْ عَضُّواْ عَلَيْكُمُ الْأَنَامِلَ مِنَ الْغَيْظِ؛ شما كسانى هستيد كه آنها را دوست مى داريد؛ اما آنها شما را دوست ندارند! در حالى كه شما به همه كتاب هاى آسمانى ايمان داريد (و آنها به كتاب آسمانى شما ايمان ندارند). هنگامى كه شما را ملاقات مى كنند، (به دروغ) مى گويند: «ايمان آورده ايم!» اما هنگامى كه تنها مى شوند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را به دندان مى گزند.»[1] واضح است کسی که دل به دوستی دشمنان اسلام ــ آنها که خود را به دروغ، دوست؛ و به تعبیر قرآن، اهل ایمان معرفی می کنند و در پشت سر خنجر می زنند ـــ خوش کند، آخر و عاقبت خوشی برای او تصور نخواهد شد؛ هر چند خدای نکرده جزء مسؤولان جامعه باشد.
نکته مهم: کسی منکر زحمت مذاکره کنندگان هسته ای نیست. اما در میان آنان متاسفانه جاسوسانی هم بودند(دری اصفهانی)؛ که نوشته ما بیشتر در مورد آنان است. با کمال تاسف از این گونه افراد خائن و خارج نشین کم نیستند؛ که روزگاری مسؤولیت هم داشتند. آنها دل به دشمنانی دوست نما (آمریکا و استکبار) می سپارند و کشور را می فروشند. اینان اگر چه شاید سرنوشتی مثل شاه مخلوع و آواره پیدا نکنند، اما ننگ دنیا و آخرت را برای خود خواهند خرید. «و بر ظالمان تكيه ننماييد، كه موجب مى شود آتش شما را فرا گيرد؛ و در آن حال، هيچ ولى و سرپرستى جز خدا نخواهيد داشت.»[2] پیام آیه این است که تکیه بر ظالمانی چون دولت جنگ افروز آمریکا، عاقبتی به غیر از آتش جهنم نخواهد داشت. آتشی که برای شاه مخلوع، قبل از دنیای آخرت، در این دنیا فراهم گردید و او را آواره ی دنیا کرد.
پی نوشت:
1ــ آل عمران/119
2ــ هود/113
مطالب مرتبط
