چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن در بیانات گهربار معصومین علیهم السلام , چهل حدیث غیبت , چهل حدیث غیبت کردن , غیبت کردن , احادیث غیبت کردن , مذمت غیبت کردن

1. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

لاتُغفَرُ الغیبةُ اِلاّ أنْ یحلِّلَهُ صاحبُهُ؛ خداوند آدم غیبت کننده را نمی آمرزد مگر آنکه شخصی که او را غیبت کرده حلالش نماید.[1]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

2. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

قولوا فی الفاسقِ بِما فیه یعرِفِهُ النّاسُ، فَاِنَّهُ لاغیبَةَ لِفاسقٍ؛ مفاسد آدم فاسق تبهکار را آشکارا بگویید تا مردم او را شناسایی کنند. غیبت آدم فاسق جایز و بلامانع است.[2]

3. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

لاغیبةَ لِثَلاثَةٍ: سُلطانٍ جائِرٍ وَفاسِقٍ مُعلِنٍ وَصاحِبِ بِدعَةٍ؛ غیبت کردن این سه نفر بلامانع است: زمامدار ستمگر و فاسق آشکار بی باک، و آدم بدعت گذار.[3]

4. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

إنِ اِغْتَبتَ فَبَلَغَ المُغتابَ فَلَمْ یبقَ الاّ أن تَستَحِلَّ منه وَ اِنْ لَمَ یبلُغْهُ فَاستَغِفره لَهُ؛ اگر کسی را غیبت کردی و به گوش او رسید باید از او حلالیت بطلبی و اگر نرسیده باشد... از خدا برایش طلب مغفرت کن.[4]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

5. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنِ اغتابَ مُسلماً فی شهرِ رمضان لَم یوجَرْ علی صِیامِه؛ کسی که در ماه مبارک رمضان غیبت مسلمانی کند روزة او پاداشی نخواهد داشت.[5]

6. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

الصّائِمُ فی عِبادَةٍ و اِن کانَ علی فِراشِهِ ما لَم یغتَبْ مُسلماً؛ آدم روزه دار هر چند در بستر خواب باشد در حال عبادت است مادامی که مسلمانی را غیبت نکند.[6]

7. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

مَنِ اغْتیبَ عِندَهُ اَخوهُ المُؤمنُ فَلَم ینصُرْهُ وَ لَم یدفَعْ عَنْهُ وَ هُوَ یقدِرُ، خَذَلَهُ اللهُ وَ حَقَّرَهُ فی  الدُّنیا و الآخرة؛

کسی که در نزد او از برادر مؤمنش غیبت بشود و او بتواند وی را یاری و دفع غیبت نماید ولی شانه خالی کند، خداوند او را در دنیا و آخرت خوار و درمانده خواهد نمود.[7]

8. نبی اکرم (صلی الله علیه وآله):

ما أَقبحَ بِالرَّجُلِ المُسلِمِ أن یغفُلَ عَن عُیوبِ نَفسِهِ وَ یتَجسَّسَ عیوبَ اِخوانِهِ و یظهِرَها بَینَ النّاس؛ چقدر قبیح است که یک مسلمان از عیوب و کمبودهای خود غافل باشد و به عیوب دیگر برادران خود بپردازد و آن ها را میان مردم نیز إفشا نماید.[8]

9. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

المُسلمُ اَخوالمُسلِمِ لایظلِمُهُ ولایخذُلُهُ وَلایغتابُهُ وَلایخونُهُ و لایحرُمُه؛ مسلمان برادر مسلمان است: نه به او ستم می کند و نه دست از یاریش برمی دارد، نه غیبت او را می کند و نه به وی خیانت می ورزد و نه از خواسته هایش وی را محروم می سازد.[9]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

10. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

اِذا وُقِعَ فی رَجلٍ وَ أنتَ فی مَلَأٍ فَکن للرَّجُلِ ناصراً و لِلقَومِ زاجِراً وَ قُم عَنُهم؛ اگر در جمعی حضور داشتی که از کسی بدگویی می کنند تو آن فرد را یاری کن و دیگران را از غیبت کردن باز بدار و خودت هم از آن جمع برخیز و آنجا را ترک نما.[10]

11. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

أحَقُّ النّاسِ بِالذَّنبِ اَلسَّفیهُ المُغتاب؛ آن کسی که خود سبک مغز و (همواره) غیبت مردم را می کند خود او از هر کس دیگر به صفت عصیان و گنهکاری سزاوارتر است.[11]

12. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن حَفِظَ لِسانَهُ فَکأَنّما عَمِلَ بِالقُرآن! کسی که زبانش را مهار کند گویا به (تمام دستورات) قرآن عمل کرده است![12]

13. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

یا معاشِرَ النّاسِ! مَنِ اغتَابَ، آمَنَ بِلسانِهِ وَ لَم یؤمِنْ بِقَلبِه، فَلاتغتابو المسلمین؛ ای مردم! (بدانید) آن کسی که غیبت می کند دین و ایمان او تنها به زبان او است و قلباً ایمان ندارد. شما (برحذر باشید و) مسلمانان را غیبت نکنید.[13]

14. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

مَن رَدَّ عَن اَخیهِ غیبةً سَمِعَها فی مَجلسٍ رَدَّ اللهُ عَنهُ  اَلفَ بابٍ مِنَ الشَّرِّ فی  الدُّنیا وَ الآخرة؛ هر کسی در مجلسی مانع از بدگویی و غیبت برادر دینی (غایب) خود شود خداوند هزار باب از شرور دنیا و آخرت را از او باز خواهد داشت.[14]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

15. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

مَا النّارُ فی الیبَسِ بِأسرَعَ مِنَ الغیبَةِ فی حَسناتِ العَبدِ! سرعت نفوذی آتش در خوردن گیاه خشک به پای سرعت اثر غیبت در نابودی حسنات یک بنده نمی رسد! (غیبت به سرعت حسنات را از بین می برد)[15]

16. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

نَزِّهوا اسماعَکم مِنِ استماعِ الغیبَةِ فَإنَّ القائِلَ والمُستَمِعَ لَها شَریکانِ فی الإثمِ؛ گوش های خود را از شنیدن غیبت منزّه بدارید (و بدانید) که گوینده و شنوندة غیبت هر دو در گناه شریکند.[16]

17. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

أَمْسِک لِسانَک فَاِنَّها صَدَقَةٌ تُصَدِّقُ بِلِسانِک! زبانت را مهار کن، این صدقه ای است که زبان تو آن را تصدیق می کند![17]

18. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

اَتَرعَوُونَ عَن ذِکرِ الفاجِرِ حَتّی یعرِفَهُ الناسُ؟ اُذکروهُ بِما فیهِ یحذَرْهُ النّاسُ؛ آیا شما از رسوا کردن آدم فاجر نابکار خود داری می کنید تا مبادا مردم او را بشناسند؟ شما مفاسد او را علنی کنید تا دیگران خود را از او برحذر بدارند.[18]

19. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلغیبةُ أَن یذکرَ الرَّجُلُ بِما یکرَهُ أَن یسمَعَ؛ غیبت کردن یعنی انسان در غیاب کسی سخنی بگوید که او بدان رضایت ندارد.[19]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

20. مولی امیرالمؤمنین علیه السلام :

کذَبَ مَن زَعَم أنّهُ وَلدُ حَلالٍ وَ هُوَ یأکلُ لحُومَ النّاس بِالغیبَةِ! دروغ می گوید آن کسی که ادّعا می کند حلال زاده است در حالی که کارش غیبت کردن و خوردن گوشت مردم است![20]

21. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلعَمَلُ الصّالِحُ جَوهَرٌ یزیلُهُ الغیبَةُ؛ عمل صالح یک گوهری است که با غیبت کردن زایل و از بین می رود.[21]

22. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

اَلغیبَةُ اَسرَعُ فی  دینِ الرَّجُلِ مِنَ الآکلَةِ فی جَوفِهِ! سرعت اثر غیبت در ویرانی دین و ایمان بیش از اثر ویران کنندة جذام در اندرون انسان است![22]

23. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

تَرک الغیبَةِ اَحَبُّ اِلی اللهِ عزَّوجلَّ مِن عَشَرَةِ آلافِ رَکعةٍ تَطَوُّعاً! خودداری از غیبت کردن، در نزد خدای متعال از ده هزار رکعت نماز مستحبّی محبوبتر است![23]

24. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

اَلغِیبةُ أَن تَقولَ فی أخیک ما سَتَرَهُ اللهُ و امّا الأمرُ الظّاهرُ فیه مِثلُ الحِدَّةِ والعَجَلةِ فَلا؛ غیبت آنست که دربارة برادر دینی ات چیزی که خدا آن را مستور داشته تو آن را آشکار کنی و اما چیزهایی که به ظاهر دارد از قبیل (اخلاقیات) تندخوئی و عجول بودن (و امثال آن) غیبت به حساب نمی آید.[24]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

25. مولی امیرالمؤمنین علیه السلام :

أَبغَضُ الخَلائِق اِلی اللهِ، اَلمُغتابُ؛ کسی که غیبت می کند منفورترین خلق الله در نزد خدا است.[25]

26. امام زین العابدین (علیه السلام) :

تَحْرُمُ الجَنَّةُ عَلَی ثَلاثَةٍ: عَلَی المنّانِ وَ عَلَی المُغتابِ وَ عَلَی مُدِمنِ الخَمرِ؛ این سه نفر به بهشت راه ندارند: آدم منّت گذار و کسی که غیبت مردم را می کند و دائم الخمر مشروب خوار.[26]

27. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

إِنَّ القَذْفَ و الغیبَةَ یهدِمانِ عَمَلَ مِأَةِ سَنَةٍ! تهمت زنا زدن و غیبت کردن (هر کدام) عمل صد سالة طاعت های انسان را ویران و منهدم می کند.[27]

28. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنِ اغتابَ مُؤمناً فَکأنّما قَتَلَ نَفساً مُتَعَمِّداً! کسی که مؤمنی را غیبت کند گویا از روی عمد کسی را به قتل رسانده است![28]

29. مولی امیرالمؤمنین علیه السلام :

السّامعُ لِلغیبَةِ کالمُغتابِ؛ کسی که غیبت را گوش می دهد (در گناه) همانند غیبت کننده است.[29]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

30. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

اِنَّ اللهَ حَرَّمَ الغیبةَ کما حَرَّمَ المالَ و الدَّمَ؛ خداوند غیبت کردن (مسلمان) را مانند حرمت مال و جان (او) حرام فرموده است.[30]

31. مولی امیرالمؤمنین علیه السلام :

المُغتابُ هُوَ المحَجوبُ عَنِ الجَنّةِ؛ کسی که غیبت می کند قطعاً به بهشت راه نخواهد یافت.[31]

32. امام زین العابدین (علیه السلام) :

اِیاک وَالغیبةَ فَإنَّها اِدامُ کلابِ النّار؛ برحذر باش و از غیبت کردن بپرهیز که غیبت خوراک سگ های جهنم است.[32]

33. مولی امیرالمؤمنین علیه السلام :

الغیبةُ آیةُ المُنافِقِ؛ غیبت کردن، علامت آدم منافق است.[33]

34. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

لاتَغتَبْ فَتُغتَبْ وَلا تَحفِرْ لِأخیک حُفرةً فَتَقَعْ فیها؛ غیبت مکن که تو را غیبت خواهند کرد و برای برادرت گودالی حفر مکن که خودت در آن خواهی افتاد.[34]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

35. مولی امیرالمؤمنین علیه السلام :

ما عُمِّرَ مَجلسٌ بِالغیبَةِ اِلاّ خرِّبَ بِالدّینِ؛ هر مجلس و محفلی که در آن غیبت کردن گرم و پررونق باشد به همان نسبت دین و ایمان افراد آن محفل تباه و از دست رفته است.[35]

36. پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم :

اِیاک و الغیبةَ فأِنَّ الغیبَةَ اَشَدُّ مِنَ الزّنا! برحذر باش و از غیب کردن بپرهیز. گناه غیبت از گناه (عمل شنیع) زنا به مراتب بزرگتر است![36]

37. مولی امیرالمؤمنین علیه السلام :

الغیبَهُ جُهدُ العاجِزِ؛ غیبت کردن، آخرین تلاش افراد زبون و ناتوان است.[37]

38. امام جعفرصادق (علیه السلام):

اَلغیبةُ حرامٌ علی کلِّ مسلمٍ وَ إنّها لَتَأکلُ الحَسَناتِ کما تأکلُ النّارُالحَطَبَ؛ غیبت کردن بر هر مسلمانی حرام است. غیبت مانند آتشی که هیزم را با حرص و وَلع می خورد حَسنات انسان را به کلی از بین می برد.[38]

39. امام زین العابدین (علیه السلام) :

مَن رَمَی الناسَ بِما فیهم رَمَوهُ بِما لَیسَ فیه! کسی که دیگران را به عیبی که دارند منتسب کند، دیگران او را به عیبی که ندارد منتسب خواهند کرد![39]

چهل حدیث درباره غیبت و غیبت کردن

40. امام جعفرصادق (علیه السلام) :

اذا جاهَرَ الفاسِقُ بِفسقِهِ فَلا حُرَمَةَ لَهُ و لاغیبَةَ؛ آدم فاسق تبهکار وقتی تبهکاری خود را علنی کرد دیگر حرمتی ندارد و غیبت کردن او (در این موضوع) جایز است.[40]