پیام رهبر انقلاب در چهلمین روز ارتحال امام راحل (ره)

پیام رهبر انقلاب در چهلمین روز ارتحال امام راحل (ره) به نقل از پایگاه اطلاع رسانی حفظ و نشر آثار مقام معظم رهبری دام ظله العالی تقدیم شما عزیزان می گردد.

بیشتر بخوانید: رحلت امام خمینی قدس سره - ویژه نامه امام روح الله

متن کامل پیام رهبر انقلاب در چهلمین روز ارتحال امام راحل (ره)

بسم الله الرّحمن الرّحیم

اولئک کتب فی قلوبهم الایمان و ایّدهم بروح منه و یدخلهم جنّات تجری من تحتها الانهار خالدین فیها رضی الله عنهم و رضوا عنه اولئک حزب الله الا انّ حزب الله هم المفلحون.(سوره مجادله، آیه 22)

اکنون چهل روز از مصیبت بزرگ جهان اسلام می گذرد. چهل روز است که امام ما - روح خدا و نفس مزکّی - احرام پوشیده، به میقات رفته و در بحر وحدانیت حق، مأوی گرفته و بزم ملکوتیان را به حضور خود آراسته است.

چهل روز است که آن پدر مهربان و معلم دلسوز و قافله سالار آگاه، فرزندان و مریدان و رهروان را تنها گذاشته و چون جان شیرین، پیکر امت اسلامی را ترک گفته است. امت اسلامی در همه جای جهان، چهل روز است که سرود غم می سراید و از این فقدان بزرگ می نالد.

ملت ایران، همچون صاحب عزای داغداری که سوز مصیبت هرچند تا مغز استخوان او اثر می کند، اما او را از وظایف بزرگش غافل نمی سازد. در این چهل روز، سوخت و گریست و ناله زد؛ اما گردنِ افراشته و چهره امیدوار و دست و بازوی توانا و اراده پولادین خود را نیز نشان داد و دوست و دشمن را به تحسین وادار ساخت.

این ملت باوفا و سرشار از صدق و صفا، با همه وجود از امام خود تجلیل کرد، و با همه توان به عزاداری او کمربست، و با هزاران بیان در فراق او شکوه سر کرد. اما با این همه، هنوز هیچ بیانی نتوانسته عظمت امام و عظمت حادثه فقدان او را باز گوید، و هنوز هیچ زبان گویایی نتوانسته مرثیه او را بسراید.

پیش از این، در هر مصیبتی ما به او پناه می بردیم، و او وزن و مقدار آن را در بیان خود به ما می فهماند، و هم او ما را تسلا می داد: شهادت مطهری، درگذشت طالقانی، شهادت شهدای محراب، فاجعه هفتم تیر و هشتم شهریور، و پیش از آنها، پانزده خرداد و هفده شهریور و دیگر مصایب ... ؛ اما امروز کجاست آن میزان عظیم، که وزن و مقدار این مصیبت را بسنجد، و کیست آن دریادلی که جویبارهای خروشان و آشفته ما را در سینه پُرعمق خود، به سکینه و اطمینان نایل سازد؟ مگر به حضرت بقیةالله(ارواحنافداه) ملتجی شویم و به او تسلیت گوییم و از او تسلا جوییم.

برای تبیین شخصیت اماممان - آن انسان والا و آن مسلمان وارسته - بهتر از آن نیست که به قرآن پناه بریم و او را در لابلای آیه های هدایتگر آن، که به توصیف بندگان صالح خدا پرداخته است، باز جوییم:

او با جهاد و هجرت که مؤمنان را در حیطه ولایت الهی قرار می دهد، مصداق: «انّ الّذین امنوا و هاجروا و جاهدوا باموالهم و انفسهم فی سبیل الله»(سوره انفال، آیه 72) شد. او با استقبال از خطر و جان برکف گرفتن در راه خدا، در زمره کسانی درآمد که ستایش الهی: «و من النّاس من یشری نفسه ابتغاء مرضات الله»(سوره بقره، آیه 207) در وصف آنان سروده شده است. او با قیام تاریخیش در راه خدا و تلاش بی نظیرش برای اقامه قسط و عدل و نجات مستضعفان از ظلم و تبعیض، پاسخی افتخارانگیز به ندای: «کونوا قوّامین لله»(سوره مائده، آیه 8) و «کونوا قوّامین بالقسط»(سوره نساء، آیه 135) داد. او خشم و برائت نسبت به مشرکین و کفار عنود، و عطوفت و مودت نسبت به مسلمانان سراسر جهان را مصداق کاملی از: «اشدّاء علی الکفّار رحماء بینهم»(سوره فتح، آیه 29) ساخت. او با مناجات و تهجد و تضرع مخلصانه، در سلک: «عسی ان یبعثک ربّک مقاما محمودا»(سوره اسراء، آیه 79) درآمد. او آمر به معروف و ناهی از منکر و مجاهد فی سبیل الله بود. او با قطع هر پیوندی که با پیوند محبت حق و فنای در حق ناسازگار بود، مصداق: «رضی الله عنهم و رضوا عنه اولئک حزب الله الا انّ حزب الله هم المفلحون»(سوره مجادله، آیه 22) گردید.

او با عمری که روزها و ساعتها و لحظه هایش با مراقبه و محاسبه سپری می شد، صدها آیه قرآن را که در توصیف مخلصین و متقین و صالحین است، مجسم و عینی ساخت. او قرآن را نه فقط در محیط زندگی جامعه و با تشکیل جامعه اسلامی، بلکه در نفس خود و زندگی خود تحقق بخشید.

او، آن روح الله بود که با عصا و ید بیضای موسوی و بیان و فرقان مصطفوی، به نجات مظلومان کمر بست؛ تخت فرعونهای زمان را لرزاند و دل مستضعفان را به نور امید روشن ساخت. او به انسانها کرامت، و به مؤمنان عزت، و به مسلمانان قوّت و شوکت، و به دنیای مادّی و بی روح معنویت، و به جهان اسلام حرکت، و به مبارزان و مجاهدان فی سبیل الله شهامت و شهادت داد.

او بتها را شکست و باورهای شرک آلود را زدود. او به همه فهماند که انسان کامل شدن، علی وار زیستن و تا نزدیکی مرزهای عصمت پیش رفتن، افسانه نیست. او به ملتها نیز فهماند که قوی شدن و بند اسارت گسستن و پنجه در پنجه سلطه گران انداختن، ممکن است. لمعات قرب حق را صاحبان بصیرت در چهره منور او دیدند و طعم برّ الهی را که در حیات و ممات بر او می بارید، همه چشیدند. دعای او مستجاب شد که می گفت: «الهی لم یزل برّک علیّ ایام حیاتی، فلاتقطع برّک عنّی فی مماتی»(مفاتیح الجنان، مناجات شعبانیه).

با رحلت خود، انقلابی دیگر برپا کرد. ... ده میلیون دل بی قرار را بر جنازه خود گرد آورد و صدها میلیون را در سراسر جهان در غم خود عزادار کرد. همان طور که در زندگیش تختهای فرعونی را لرزانده بود، با مرگ خود نیز خواب و خیال باطل را از چشم دشمنان ربود.

از این پس دنیا شاهد شکوفایی روزافزون خمینی کبیر خواهد بود. نهالی که او نشانده و بذری که او پاشیده، همان کلمه طیبه یی است که: «اصلها ثابت و فرعها فی السّماء تؤتی اکلها کلّ حین باذن ربّها»(سوره ابراهیم، آیات  24 و 25).

باری، خمینی عزیز ما را کیست که نشناسد؟ و کیست که به شایستگی بشناسد؟ الفاظ من را تحمل آن نیست که آن حقیقت فاخر و آن گوهر نفیس را در خود بگنجاند، و قلم قاصر این جانب ناتوان تر از آن است که سودای ترسیم آن چهره ملکوتی را بپروراند. بهتر آن که عنان قلم درکشم و یک بار دیگر این مصیبت بزرگ و جانکاه و این غم فراموش نشدنی را به حضرت بقیةالله(ارواحنا لتراب مقدمه الفداء) و بیت معظم ایشان، مخصوصاً به یادگار عزیز و یگانه و نور چشم اعزّ ایشان - جناب حجةالاسلام آقای حاج سیّد احمد آقا - و به خانواده های شهدا و اسرا و جانبازان و مفقودین و به عموم ملت ایران و به امت بزرگ اسلامی تسلیت عرض کنم و تذکراً اموری را به عرض ملت عزیز برسانم:

1) قلم و بیان این جانب قاصر از آن است که از عموم ملت بخاطر عزاداری مخلصانه و فداکارانه شان در طول چهل روز عزای عمومی، تشکر کنم. شما ملت بزرگ ایران، درس وفاداری جاودانه یی را در تاریخ به ثبت رساندید و اوج اخلاص و صفایی را که از امت قدردانی نسبت به امام و مصلح و منجی بزرگی انتظار می رود، نشان دادید. شما به دوستان جمهوری اسلامی امید بخشیدید و در کام دشمنان، شرنگ یأس و تلخکامی ریختید. شما پایه های حکومت اسلامی را مستحکم ساختید و دل بدخواهان را لرزاندید. شما ملائکةالله را به ستایش ایمان و اخلاص خود واداشتید و جان پلید شیاطین را آماج شهاب اراده قهرآمیز خود قرار دادید. رحمت الهی و رضای ولیّ الله الاعظم(ارواحنافداه) و دعای ملکوتی امام عزیزمان شامل حال شما باد.

2) پایان یافتن عزای رسمی، به معنای پایان یافتن درد و داغ ملت ایران در این سوگ بزرگ نیست. یاد جاودانه امام کبیر ما، هم با خاطره های شیرین حیات بابرکت او، و هم با غم فقدان تسلاناپذیر او، همواره همراه خواهد بود. با این همه، من با تشکر مجدد و با تبریک عید سعید قربان که خاطره غم انگیز محرومیت از حج را بار دیگر زنده می سازد و فریاد ملت ما در برائت از کفار مستکبر و عمال مرتجع آنان را رساتر می سازد، از عموم ملت ایران می خواهم که رخت عزا از تن برکنده و جامه کار و تلاش و جد و جهد به تن کنند و با توان و نیروی جدیدی که تجسم لطف خدا بر امام ما در ممات اوست، به سمت هدفهای او پیش روند. حرکت به سمت هدفهای امام و انقلاب و تأمین عمران و آبادی و عدالت اجتماعی و حفظ مواضع انقلابی و ساختن کشوری نمونه، کار و تلاش و جد و جهد می طلبد.

امام ما بر مصیبتها فایق می آمد و در همه حال و حتّی در سنین کهولت، از کار و تلاش دست نمی کشید. غلبه بر مشکلات و شکست دادن توطئه دشمنان، تنها با حرکت دسته جمعی مردم و همکاری آنان با مسؤولان کشور و حضور قوی و پُرنشاط آنان در صحنه، میسر خواهد شد.

شما ملت عزیز، این همه را در طول ده سال ونیم پس از پیروزی انقلاب تأمین کرده اید و از این پس بیش از گذشته باید تأمین کنید. دست خدا با شما و دعای ولیّ عصر(ارواحنافداه) بدرقه راهتان باد.

3) مصیبت فقدان امام عزیزمان دلها را گداخت و بسی غشها و ناخالصیها را سوزاند؛ جانها را به هم نزدیک، و یخهای کدورت و حصارهای دوگانگی را ذوب کرد و وحدت کلمه یی بی نظیر به وجود آورد. وظیفه یکایک آحاد ملت، مخصوصاً گویندگان و نویسندگان، بالاخص کسانی که از تریبونهای عمومی استفاده می کنند، آن است که ضمن تجلیل از این وحدت عمومی، همگان را به پاسداری از آن تشویق کنند.

وحدت عمومی، به معنای گرد آمدن صاحبان سلیقه ها و روشهای گوناگون بر گرد محور اسلام، خط امام و ولایت فقیه است. این، همان اعتصام به «حبل الله» است که عموم مسلمین بدان مکلف گشته اند؛ و این، آن اسم اعظمی است که همه گرهها را باز، و همه موانع را برطرف، و همه شیاطین را مغلوب می کند.

اعمال و گفتار تفرقه انگیز و دلسردکننده از هر کسی صادر شود، خیانت به امام و اسلام است. از حضرات نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، ائمه محترم جمعه، گویندگان مذهبی و رسانه های عمومی تقاضا می کنم همگان را به این وظیفه انقلابی توجه دهند؛ و البته ضمانت اصلی برای این کار، آحاد مردم حزب الله اند که با مشاهده تخلف از این وظیفه الهی، موظف به نهی ازمنکر و اعراض از متخلفین می باشند.

4) در آستانه همه پرسی قانون اساسی و انتخابات ریاست جمهوری، از عموم ملت تقاضا می کنم که با شرکت در این دو امر، یک بار دیگر مشتی محکم بر دهان یاوه گویان و بدخواهان بزنند و دشمن را مأیوس کنند. انتخاب فرد اصلح و دارای تقوا و تدبیر برای مقام مهم ریاست جمهوری - که در قانون اساسی جدید، دارای اختیارات وسیع در اداره کشور است - وظیفه یی شرعی و عقلی و انقلابی است، و کوتاهی در این امر یا در حضور در پای صندوقهای رأی، خسارتهای جبران ناپذیری به بار خواهد آورد. حضور شما، پایه های انقلاب را محکم می کند و به مدیران آینده کشور، جرأت و قدرت کار می بخشد و آینده را تضمین می کند.

این جانب، به خواست خداوند در روز ششم مرداد ماه به پای صندوق خواهم رفت و به اصلاحات قانون اساسی و به ریاست جمهوری رأی خواهم داد و از عموم ملت عزیز نیز انتظار دارم چنین کنند.

5) شعایر اسلامی و مساجد و نمازهای جمعه و عزاداریها، از جمله عواملی است که در پیروزی انقلاب و تداوم آن، نقش تعیین کننده یی داشته است. ملتهای مسلمان اکنون در همه جای عالم، با بهره گیری از تجربه ملت ایران، به مساجد و شعایر دینی اهتمام خاصی نشان می دهند. نهضت فلسطین و بسی نهضتهای دیگر، امروزه از مساجد و نمازهای جمعه و جماعت، نیرو و توان می گیرد. سزاوار است که ملت عزیز ایران، نقش این شعایر را همواره به یاد داشته باشد.

این جانب همه مردم - بخصوص جوانان - را به پُر کردن مساجد و حضور در نمازهای جمعه و جماعت و گرم نگهداشتن مراسم عزاداری سالار شهیدان حسین بن علی(ع) توصیه می کنم. البته روح و مضمون حقیقی این شعایر و مراسم باید بطور شایسته حفظ شود و معنویت و توجه و فراگیری بر آن حاکم باشد. حضرات ائمه محترم جمعه و جماعات و گویندگان مذهبی نیز تا سرحد امکان باید برای پُربار کردن و محتوا بخشیدن به این مراسم تلاش کنند و این کانونهای معنویت و صفا را گرم نگهدارند.

6) در این مرحله از انقلاب، هدف عمده عبارت است از ساختن کشوری نمونه که در آن، رفاه مادّی همراه با عدالت اجتماعی و توأم با روحیه و آرمان انقلابی، با برخورداری از ارزشهای اخلاقی اسلام تأمین شود. هریک از این چهار رکن اصلی، ضعیف یا مورد غفلت باشد، بقای انقلاب و عبور آن از مراحل گوناگون ممکن نخواهد شد.

رفاه مادّی، به معنای ترویج روحیه مصرف گرایی نیست - که خود، یکی از سوغاتهای شوم فرهنگ غرب است - بلکه بدین معنی است که کشور از نظر آبادی و عمران، استخراج معادن و استفاده از منابع طبیعی، تأمین سلامت و بهداشت جامعه، رونق اقتصادی و رواج تولید و تجارت، با تکیه بر استعدادهای ذاتی نیروهای انسانی خودی، به حد قابل قبول برسد و علم و فرهنگ و تحقیق و تجربه همگانی شود و نشانه های فقر و عقب افتادگی رخت بربندد.

عدالت اجتماعی، بدین معنی است که فاصله ژرف میان طبقات و برخورداریهای نابحق و محرومیتها از میان برود و مستضعفان و پابرهنگان که همواره مطمئنترین و وفادارترین مدافعان انقلابند، احساس و مشاهده کنند که به سمت رفع محرومیت، حرکتی جدی و صادقانه انجام می گیرد. با قوانین لازم و تأمین امنیت قضایی در کشور، بساط تجاوز و تعدی به حقوق مظلومان و دست اندازی به حیطه مشروع زندگی مردم جمع شود. همه کس احساس کند که در برابر ظلم و تعدی می تواند به ملجأ مطمئن پناه برد، و همه کس بداند که با کار و تلاش خود خواهد توانست زندگی مطلوبی فراهم آورد.

روحیه و آرمان انقلابی، بدین معنی است که میل به زندگی راحت و مرفه، جامعه و مسؤولان را به سازشکاری و تسلیم در برابر زورگویی قدرتهای جهانی و غفلت از توطئه استکبار و بی اعتنایی به پیام جهانی انقلاب نکشاند. آن روزی که خدای نخواسته جمهوری اسلامی، رفاه و آبادی را هدف عمده خویش قرار داده و در این راه حاضر به چشم پوشی از آرمانهای انقلابی و جهانی و فراموشی از پیام جهانی انقلاب شود، روز انحطاط و زوال همه امیدها خواهد بود؛ و خدا چنین روزی را ان شاءالله هرگز نخواهد آورد. بی شک، ملت ایران برای دفاع از اسلام عزیز و استقلال ملی آماده است که همه چیز خود را فدا کند.

برخورداری از ارزشهای اخلاقی اسلام بدین معنی است که روح فضیلت و پرهیزکاری و وارستگی و بردباری و اجتناب از شهواتِ ممنوع و دوری از حرص و آز و دنیاطلبی و حق کشی و نامردمی و مال اندوزی و روی آوردن به خلوص و پاکی و پارسایی و دیگر خصلتهای اخلاقی در جامعه رواج یابد و به صورت ارزشهای اصلی به حساب آید.

بر این چهار ستون اصلی است که جامعه رو به رشد اسلامی شکل می گیرد و قوام و استحکام می یابد و استعدادها شکوفا و سرچشمه های نیکی و بهروزی جوشان می شود و جامعه اسلامی الگوی جذابی برای همه ملتها می گردد.

7) به همان اندازه که ملت ایران به ساختن و پرداختن کشور و جامعه خود مشتاق است، دشمنان از آن هراسان و نسبت به آن خشمگینند. آنها نیز می دانند که توفیق ملت ایران در بنای جامعه یی آباد و برخوردار از خیرات مادّی و معنوی، مشوق دیگر ملتها به پیمودن راه این ملت بزرگ خواهد شد، و این به معنای خط بطلان کشیدن بر مطامع استعماری و استکباری قدرتهای جهانی است. این جاست که داستان طولانی و پُرماجرای توطئه های استکبار در مقابله با جمهوری اسلامی آغاز می شود. جنگ تحمیلی، محاصره اقتصادی، دروغ پراکنی دایمی در رسانه های جهانی وابسته به استکبار و ارتجاع و صهیونیسم، حمایت از ضدانقلاب - از چپ افراطی تا راست افراطی، و منافقین روسیاه و امثال آن - همه بخاطر این بود که ملت انقلابی ما را از رسیدن به آن آینده روشن باز دارند.

در آینده نیز توطئه خواهد بود. اگرچه احتمال تهاجم نظامی بسیار ضعیف می نماید، اما توطئه های سیاسی و شایعه پراکنی و تلاش برای دلسرد کردن مردم و جنگ روانی و کارشکنیهای گوناگون، محتمل است. ملت ما باید کاملاً هشیار و بانشاط، هر توطئه یی را با قدرت و صلابت خود خنثی کند و بخصوص مراقب نفوذیهای دشمن و شایعه پراکنان و خناسان پنهان و آشکار باشد.

8) شایسته است که قشرهای گوناگون جامعه، بویژه قشرهای حساس مؤثر، با دقت و تأمل، وظیفه خاصی را که در این برهه خاص برعهده آنان است، شناخته و با قصد قربت و به مثابه عبادتی بزرگ، آن را انجام دهند.

شایسته است که علمای اعلام و ائمه محترم جمعه و جماعت و خطبا و مبلّغین، با نفوذ کلمه خود در اقشار مختلف، تقوا و توکل و صبر و مجاهدت را به مردم توصیه کرده، همگان را در برابر مکر و خدعه دشمنان هوشیار سازند و وظیفه اسلامی و انقلابیِ دفاع از جمهوری اسلامی را، همواره در یاد آنان زنده نگهدارند.

طلاب علوم دینی در کنار تحصیل و فراگیری فن اجتهاد و فقاهت - در همان گستره وسیعی که امام عالی قدرمان برای اجتهاد ترسیم می کرد - با تهذیب نفس و قدرت فهم سیاسی، در همه صحنه هایی که انقلاب نیاز به آنها دارد، حضور یافته، با زبان و عمل، وظایف خود را انجام دهند.

دانشجویان و دانش آموزان، فریضه آموزش علم را با کسب مهارت و تجربه توأم ساخته و چنان که شأن آنان است، به مثابه پیشاهنگ حرکتهای انقلابی، در سمت هدفهای والای اسلام و در مقابله با توطئه های استکبار جهانی و مثلث امریکا، صهیونیسم و ارتجاع، مجاهدتی جانانه کنند.

اساتید و مدیران مراکز آموزشی و تحقیقاتی، در کنار اهتمام بلیغ نسبت به ارتقای سطح دانش و پژوهش - که پایه اصلی رشد و توسعه کشور محسوب می گردد - بر اسلامی کردن محیط آموزش و زدودن آثار سوء فرهنگ وارداتی و تقویت بنیه دینی و سیاسی دانشجویان و دانش آموزان - که امیدهای آینده کشورند - همت گمارند و با برنامه های ابتکاری و ضربتی، ریشه کن ساختن بی سوادی و گسترش دانش در سطح جامعه را، چون هدفی مقدس تعقیب کنند.

کشاورزان و روستاییان، کار خود را که اصلیترین پایه خودکفایی کشور است - یعنی تهیه و تأمین موادغذایی - قدر دانسته، افزایش محصول و بهبود کیفیت آن را هدف خود قرار دهند و وابستگی کشور به مواد غذایی وارداتی را به صفر برسانند.

کارگران و عناصر فنی، کیفیت صنعتی را تا آن جا که به دقت و دلسوزی در کار مربوط است، بالابرده، با روح ابتکار و اعتماد به نفس، نیاز کشور به محصولات و دانش فنی بیگانگان را کاهش دهند و پایه های صنعت اصیل و ملی را استوار سازند و موجب شوند که مصرف کنندگان به محصولات داخلی اطمینان و علاقه پیدا کنند. همچنین راه به سمت صنعت پیشرفته و پیچیده را باز کنند و نشان دهند که استعداد و ابتکار ایرانی قادر است کشور را - حتّی در صنایع پیشرفته - از دیگران بی نیاز سازد.

کسبه و پیشه وران، امانت و قناعت را پیشه کنند؛ به سود کم اکتفا نمایند و از کسانی که بخاطر سودجویی، از روشهای غیراسلامی استفاده می کنند و بر مردم فشار وارد می سازند، بشدت تبرّی جسته و برای مقابله با آنان، در کنار دستگاههای دولتی و قضایی قرار گیرند.

هنرمندان، زبان رسای هنر را در خدمت انقلاب و اسلام - که عزیزترین سرمایه مردم است - به کار گیرند و این عطیه الهی را صرف تعالی افکار مردم کنند و هنر را از آمیزش با مظاهر زیانبار فرهنگ بیگانه رها سازند. هنر را با حفظ تعالی آن به میان مردم برند و در ذهن و دل آنان وارد کنند و از شکل کالای تجملی و مخصوص گروهی خاص خارج سازند.

نویسندگان و گردانندگان مطبوعات، هدایت افکار جامعه و تلاش برای اعتلاء و ارتقای آن را وظیفه بزرگ خود دانسته، فضای ذهنی جامعه را با طرح مسایل مهم جهانی و داخلی و افشای خدعه های نظام سلطه بین المللی روشن سازند و امانت و صداقت معلمی دلسوز را، فریضه تخلف ناپذیر خود شمارند و از طرح موضوعات تفرقه انگیز یا دلسردکننده اجتناب ورزند.

ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی - که بازوان مسلح ملت برای دفاع از انقلاب و حفظ مرزهای کشورند - آمادگیهای خود را از لحاظ آموزش، تجهیزات و سازماندهی و انضباط افزایش داده، همواره دو سازمان برادر و مکمل یکدیگر باشند؛ و بسیج مستضعفین که همیشه مورد تحسین و رضایت امام عزیزمان بود، زیر نظر و مدیریت سپاه، به استحکام تشکیلات و سازماندهی خود بیش از پیش اهتمام ورزد.

نهادهای انقلابی که از آغاز نقش مؤثری در حراست از دستاوردهای انقلاب داشته اند - چه آنها که در قالب سازمانها و تشکیلات تولیدی و خدماتی و تبلیغاتی خدمت می کنند، و چه انجمنهای اسلامی که در همه جا پرچمدار ارزشهای انقلابی می باشند - روحیه انقلابی را با نظم و انضباط دقیق و توأم با سعه صدر به کار گرفته، بدون تخطی از وظایف خود، راه و رسم دفاع از انقلاب را زنده نگهدارند.

مأموران و کارگزاران نظام - چه در قوّه مجریه و چه در قوّه قضاییه - خود را مظهر تدبیر و امانت و خدمتگزاری نظام بدانند و دلسوزانه و صادقانه، در خدمت به مردم بکوشند و با احترام مؤکد به قانون، نمونه های بارز درستکاری و خلوص را به مردم نشان دهند و بدانند که خدمت به این مردم فداکار، عبادتی بزرگ و افتخاری ابدی است.

9) بانوان در پیروزی و تداوم انقلاب و در مقابله با حوادث بزرگ دوران 10ساله، یکی از بارزترین و درخشانترین نقشها را داشته اند.امام فقید بزرگوار ما، با توجه به این نقش حساس بود که در ستایش زنان جمهوری اسلامی، بارها لب به سخن گشوده و یادگارهای ارزنده یی از قضاوت خود در این مورد برای نسلهای آینده به جای نهاده است.

بطور حتم، اگر بانوان کشور ما این حضور فداکارانه و مواج از آگاهی و اراده و ایثار را از خود نشان نمی دادند، سرنوشت انقلاب و جمهوری اسلامی چیز دیگری می بود و هرگز این توفیقات بزرگ تاریخی - نه در پیروزی انقلاب و نه در حوادث بعد از آن - به دست نمی آمد. نقش زنان در انقلاب، ثابت کرد که زن در سایه ایمان و آگاهی و به دور از منجلاب فسادی که دنیای غرب برای او درست کرده است، می تواند نقش اول را در تحولات تاریخی و جهانی ایفا کند. ثابت کرد که افتخار و عظمت زن، در چیزهایی که دستهای آلوده صهیونیسم برای او در دنیای منحط کنونی فراهم آورده، نیست؛ بلکه زن در سایه طهارت و عفت و احساس مسؤولیت است که می تواند دوشادوش مردان و در مواردی جلوتر از آنان، گام بردارد.

بانوان در نظام جمهوری اسلامی باید قدر عظمتی را که اسلام به آنان داده است، بدانند. دام مصرف زدگی را که سرمایه داران چپاولگر جهانی بر گرد زن امروز دنیا تنیده اند، کاملاً بدرند و ضدارزشهای فرهنگ غربی، مانند برهنگی و معاشرت بی بندوبار با مردان و آلودگی به انواع فسادها را که در کشورهای پیشرفته و غالب کشورهای عقب افتاده برزندگی زنان حاکم است، به چشم تحقیر و نفرت بنگرند و بدانند که امروز زن ایرانی که در صحنه های سیاست و کار و در میدانهای انقلاب با تقوا و پاکدامنی حضور دارد، برترین زنان دنیاست، و این را مردان و زنان منصف و حق بین در همه جای جهان تصدیق می کنند.

10) آخرین مطلب، درباره بازسازی است. این جانب بطور قاطع به ملت عزیز عرض می کنم که اهمیت بازسازی در امروز، کمتر از اهمیت جنگ در دوران 8ساله گذشته نیست؛ و همان طور که همت و اراده و مشارکت مردم در جنگ دارای نقشی بزرگ و بسیار مؤثر بود، امروز نیز همکاری و حضور و مشارکت مردم می تواند نقش مهمی را در بازسازی ایفا کند. دشمنان در کار بازسازی نیز مانند جنگ کارشکنی و دشمنی خواهند کرد؛ اما اراده انقلابی مردم می تواند توطئه دشمنان را خنثی کند.

در بازسازی، حضور و شرکت فعال نیروهای انقلابی یقیناً خواهد توانست کارهای دشوار را آسان و مدتهای طولانی را به زمانهای کوتاه مبدل سازد. عشق و صمیمیت قادر به انجام کارهایی است که سرپنجه تدبیر گاه از انجام آن ناتوان است. شایسته است مسؤولان دولتی با سازماندهی نیروهای انقلابی و مردمی و جهت دادن به کار و سرمایه و ابتکار مردم، بازسازی را به مرحله تحقق برسانند و موانع را از سر راه مشارکت فکری و مالی و کاری مردم برطرف سازند.

در خاتمه، بار دیگر به مناسبت چهلمین روز ارتحال امام بزرگوار و عظیم الشأن و پایان عزای عمومی 40روزه، به ملت عزیز تسلیت عرض می کنم و توفیق و صبر و اجر برای همگان مسألت می نمایم. همچنین عید سعید قربان را به عموم ملت تبریک می گویم و ضمن تشکر از گروهها و آحاد مردم و مسؤولان و دستگاههای دولتی و نهادهای انقلابی که با پیامهای خود، نسبت به این جانب ابراز محبت و صمیمیت نموده اند، از همگان درخواست می کنم از ارسال پیام تسلیت و تبریک خودداری فرمایند و از روزنامه ها - ضمن تشکر - جداً می خواهم که از فردا پیام تسلیت و تبریک خطاب به این جانب را درج ننمایند.

والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته - 23/04/68 - دهم ذیحجه هزار و چهارصد و نه - سیّد علی حسینی خامنه ای