چند سال پس از روی كار آمدن هیتلر در آلمان، وی به بهانه ایجاد فضای حیاتی برای جمعیت رو به افزایش كشور، درصدد تجاوز آرام به مرزهای شرقی و جنوبی كشور بود تا با انضمام اتریش و چكسلواكی به خاك آلمان، منابع كافی برای تغذیه و رفاه ملت آلمان را به دست آورد. از این رو هیتلر در دوازدهم مارس 1938م اتریش را به آلمان ملحق كرد و با ادعای اینكه منطقه سودِت در چكسلواكی، ساكنانی آلمانی زبان دارد، خواهان الحاق آن به آلمان شد. هیتلر با استفاده از وجود این اقلیت بزرگ آلمانی، عوامل مزدور خود را برای ایجاد جو تبلیغاتی به طرفداری از پیوستن سودت به آلمان راهی این كشور كرد و زمینه های این كار فراهم گردید. در این میان هر چند مسؤولان سیاسی انگلیس و فرانسه مذاكراتی را با هیتلر برای امضای قرارداد عدم تعرض به چكسلواكی به انجام رساندند ولی هیتلر بار دیگر ضمن اولتیماتومی، به بهانه جلوگیری از آزار ساكنان آلمانی ناحیه سودت، ادعای خود را برای الحاق این ناحیه به آلمان تكرار كرد. پس از چندی در جریان كنفرانس مونیخ، قرارداد دوستی انگلیس و آلمان و تعهد هر دو كشور درباره خودداری از جنگ علیه یك دیگر به امضا رسید و زمینه های پیوستن سودت به آلمان فراهم گردید. در نهایت، ناحیه سودت در اول اكتبر 1938م به آلمان ملحق شد. پس از تجزیه سودت از خاك چكسلواكی و انضمام آن به آلمان، هیتلر بروز اختلاف بین دولت مركزی چكسلواكی و مقامات محلی اسلواكی را بهانه كرده، رهبران اسلواكی را به تشكیل یك حكومت مستقل و استمداد از آلمان تشویق نمود. این مسئله دامنه اختلافات را بالا برد و هیتلر طی شش ماه، چكسلواكی را از نقشه اروپا حذف كرد. بدین ترتیب كه تا 16 مارس 1939م، قسمت اعظم این كشور ضمیمه خاك آلمان شد و بخش كوچكی هم كه اقلیت های مجار و لهستانی در آن زندگی می كردند، ضمیمه مجارستان و لهستان گردید. با این وصف، جمهوری چكسلواكی، دومین كشوری بود كه پس از تصرف اتریش، به اشغال آلمان هیتلری در آمد. روند تجاوزگری هیتلر در الحاق سومین كشور اروپایی یعنی لهستان به آلمان، آتش جنگ جهانی اول را در سپتامبر آن سال روشن كرد و دنیا را به مدت بیش از 5 سال در خود فرو برد.
