حاج سیدمحمدحسن میرجهانی طباطبایى اصفهانی فرزند میرسیدعلی در ذیقعده ی سال 1319 هجری قمری در یكی از روستاهای اصفهان و بیت دانش و تقوا چشم به جهان گشود. ایشان پس از فراگیری علوم مقدماتی در اصفهان، به حوزه ی علمیه ی نجف اشرف هجرت كرد و پس از بهره گیری از درس حضرات آیات: آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و شیخ عبدالله مامقانی، به مدارج بالای علمی دست یافت. آیت الله میرجهانی سپس راهی مشهد مقدس گردید و به هدایت و ارشاد مردم و تألیف و تصنیف پرداخت. از آثار این عالم فرزانه می توان به كتاب های مصباحُ البلاغه در 2 جلد، نوائبُ الدُّهور در 4 جلد، ولایت كلّیه در 2 جلد و چندین اثر دیگر اشاره كرد. از ویژگی های آیت الله میرجهانی، عشق به آستان اهل بیت(علیهم السلام) زهد و قناعت، تقوا و تَهجُّد و كوشش در تألیف كتب اسلامی تبلور بیشتری دارند. این عالم ربانی در 94 سالگی بدرود حیات گفت و در جوار مقبره ی علامه مجلسی در اصفهان به خاک سپرده شد.
مطالب مرتبط
